Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Mirella Łent sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant: asystent sędziego Katarzyna Chowańska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 listopada 2014 r. sprawy ze skargi D. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/14

Decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego we W. określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 26.073 zł z tytułu umowy pożyczki zawartej w dniu

[...]. W związku z powołaniem się na niezgłoszoną w wymaganym terminie pożyczkę z dnia [...], organ zastosował sankcyjną 20% stawkę podatku określoną w art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 9 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010r. Nr 101, poz. 649) dalej: u.p.c.c. Obliczając należny podatek, organ podatkowy uwzględnił kwotę zwolnioną z podatku (art. 9 pkt 10 lit. c) w wysokości 9.637 zł dla nabywców zaliczanych do I grupy podatkowej, gdyż skarżąca jako siostra pożyczkodawcy, stosownie do art. 14 ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (Dz .U. z 2009r. Nr 93, poz.768 ze zm.) zaliczona jest do I grupy podatkowej.

Po rozpatrzeniu odwołania skarżącej, decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu przywołał art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b, art. 3 ust. 1 pkt 1 u.p.c.c., art. 59 § 1 pkt 9, art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U.

z 2012r., poz. 749 ze zm.) dalej: jako O.p. Podał, że art. 3 ust. 1 pkt 4 u.p.c.c. zawiera rozwiązanie szczególne przewidujące powstanie obowiązku podatkowego z chwilą powołania się na okoliczność dokonania czynności cywilnoprawnej. Powstanie obowiązku podatkowego uzależnione jest od spełnienia dwóch przesłanek:

podatnik nie złożył deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnej w terminie 5 lat od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku (z upływem tego terminu następuje przedawnienie zobowiązania podatkowego);

podatnik, po upływie powyższego terminu, powołuje się przed organami podatkowymi lub organami kontroli skarbowej na okoliczność dokonania czynności jako jej strona.

Spełnienie ww. przesłanek następuje wówczas, gdy podatnik powołuje się na fakt dokonania czynności cywilnoprawnej w toku czynności urzędowych podejmowanych względem podatnika przez kompetentne organy, czyli w trakcie postępowania podatkowego, czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej.

Organ podał, że na mocy powołanego przepisu dochodzi do odnowienia obowiązku podatkowego - przedawniony obowiązek podatkowy niejako odżywa, wskutek zajścia innego zdarzenia (powołania się na fakt dokonania czynności). Jest to mechanizm zastąpienia dawnego obowiązku podatkowego nowym, obejmującym jednak tylko tego podatnika, który powołuje się na wcześniej dokonaną czynność. Instytucja odnowienia obowiązku podatkowego ma zastosowanie w sytuacji, gdy po upływie terminu przedawnienia powołano się na okoliczność dokonania podlegającej opodatkowaniu czynności, o której organy podatkowe nie wiedziały - gdyż przed upływem terminu przedawnienia podatnik nie złożył odpowiedniej deklaracji oraz nie wpłacił podatku. Organ dodał, że do czynności nie zgłoszonej do opodatkowania, od której nie został zapłacony podatek, mają zastosowanie przepisy prawa materialnego obowiązujące w dacie powstania obowiązku podatkowego. Zatem ustalenie chwili powstania obowiązku podatkowego ma niezwykle istotne znaczenie, albowiem powstanie obowiązku podatkowego rodzi skutki zarówno materialnoprawne, jak i proceduralne.

Strona 1/14