Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Pietrasik Sędziowie: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Asesor sądowy Urszula Wiśniewska (spr.) Protokolant Asystent sędziego Daniel Łuczon po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 06 lutego 2007 r. sprawy ze skargi T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...]2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz strony skarżącej kwotę 5.600 (pięć tysięcy sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] 2006r.Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w T. z dnia [...]2004r. Nr [...] w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty i zwrotu wnioskowanej kwoty [...] w podatku od czynności cywilnoprawnych dla spółki z o.o. T.
W uzasadnieniu wskazano na dotychczasowy przebieg postępowania. W dniach 23 kwietnia, 13 maja, 5 czerwca, 12 czerwca ,3 września,17 września, 2 października 2003 r. oraz 23 lutego 2004 r. Spółka E. zbyła bezsporne i wymagalne wierzytelności przysługujące jej od dłużnika P. spółce T. Strony czynności złożyły w Pierwszym Urzędzie Skarbowym w T. deklaracje PCC-1 i zadeklarowały podatek wynoszący łącznie 133.698,60 zł., który został uiszczony przez nabywcę spółkę T.
W dniu 23 kwietnia 2005 r. Spółka T. złożyła wniosek o zwrot nienależnie uiszczonego podatku od czynności cywilnoprawnych argumentując, iż czynności te nie podlegały temu podatkowi zgodnie z przepisem art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ obrót wierzytelnościami jest zaliczany do usług finansowych i jako usługa pośrednictwa finansowego podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług korzysta z wymienionego zwolnienia. Spółka powołała się dodatkowo na orzecznictwo sądu administracyjnego w tym przedmiocie.
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w T. nie podzielił stanowiska Spółki, iż nabycie wierzytelności od podmiotu, który zbywa własne wierzytelności jest czynnością, którą można sklasyfikować jako "świadczenie usługi pośrednictwa finansowego". Decyzją z dnia [...] 2004 r. Nr [...] odmówiono stwierdzenia nadpłaty i zwrotu wnioskowanej kwoty.
W odwołaniu Spółka wniosła o uchylenie wymienionej decyzji i o stwierdzenie nadpłaty na łączną kwotę 133.698,60 zł. podnosząc, że organ pierwszej instancji naruszył przepis art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej, art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, art.7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Zdaniem Spółki zawarte przez nią umowy cesji wierzytelności nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, ponieważ art. 2 pkt 4 tej ustawy wyłącza z opodatkowania czynności gdy przynajmniej jedna ze stron umowy z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest od tego podatku zwolniona. Zakup wierzytelności w celu ich dalszej odsprzedaży mieści się w zakresie usług pośrednictwa finansowego zwolnionych na podstawie art.7 ust. pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Spółka świadczy tego rodzaju usługi.
Rozpatrując wniesione odwołanie Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] 2004r. Nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Rozstrzygniecie to zostało zaskarżone do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, który wyrokiem z dnia 21 grudnia 2004 r. Sygn. akt I SA/Bd 541/04 uchylił zaskarżoną decyzję. Badając sprawę Sąd stwierdził, że organy podatkowe dopuściły się naruszenia przepisów art. 122 i art.187 § 1 Ordynacji podatkowej nie dokonując w sposób wyczerpujący zgromadzenia materiału dowodowego i nie czyniąc pełnych ustaleń koniecznych do oceny stanu faktycznego. Przede wszystkim organy podatkowe nie ustaliły, czy obrót wierzytelnościami wchodzący w zakres usług finansowych świadczonych przez Spółkę T. rozumiany jest na gruncie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (rozporządzenia z 2004r.) jako sprzedaż i kupno wierzytelności w celu ich zbycia jak twierdzi Spółka, czy jest rozumiany tylko jako sprzedaż jak twierdzą organy podatkowe.