Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Kruppik-Świetlicka Sędzia WSA Mirella Łent (spr.) Protokolant Asystent sędziego Waldemar Dąbrowski po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 04 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi J. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 2 lipca 2013 r. nr UZ/4307-1/13 w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w T. z dnia [...] [...] oraz postanowienie Prezydenta Miasta T. z [...] nr [...] 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości 3. zasądza od Skarbu Państwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na rzecz adwokat W.B.kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Inne orzeczenia o symbolu:
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Inne orzeczenia z hasłem:
Ulgi podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją z dnia [...] r. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w T. odmówił J. D. (skarżący) umorzenia zaległości z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 7.625,25 zł wraz z odsetkami obliczonymi na dzień złożenia wniosku o umorzenie (tj. [...] r.) w kwocie 2.046 zł.

W złożonym odwołaniu skarżący zarzucił, że zaskarżona decyzja jest krzywdząca, gdyż nie uwzględnia faktycznej sytuacji materialnej, w jakiej się obecnie znajduje. Wskazał, że organ nie uwzględnił zajęć komorniczych oraz alimentów, a środku pieniężne, jakimi dysponuje, tj. 500 zł miesięczne, są niewystarczające na bieżące utrzymanie. Opisał przyczyny zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej, wskazał na chorobę oraz podeszły wiek.

Decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję organu podatkowego I instancji.

W uzasadnieniu organ przywołał art. 67a § 1 pkt. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej jako O.p.), zgodnie z którym na wniosek podatnika organ może umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym. Zdaniem organu, decyzje wydawane na podstawie powołanego przepisu mają charakter uznaniowy, co oznacza, że ustawodawca wyposażył organ w uprawnienie do swobodnego uznania w zakresie przyznania wnioskowanej ulgi, o czy świadczy sformułowanie "organ może". Oznacza to, że organ nie ma obowiązku wydania pozytywnego rozstrzygnięcia nawet w sytuacji, gdy za uznaniem przemawiają wymienione w tym przepisie przesłanki w postaci "ważnego interesu podatnika" lub "interesu publicznego".

W opinii organu, istotą uznania administracyjnego jest rozgraniczenie sprzecznych interesów, a mianowicie interesu podatnika ubiegającego się o ulgę oraz interesu budżetu państwa. Ważny interes podatnika to sytuacja, w której z powodów nadzwyczajnych, losowych przypadków podatnik nie jest w stanie uregulować zobowiązań wobec Skarbu Państwa. Istotne dla rozstrzygnięcia jest to, czy podatnik świadomie zaniedbał swoje obowiązki, czy tez zaległość powstała z przyczyn, na które nie miał wpływu. Kryterium interesu publicznego, zdaniem organu, odwołuje się do wartości uniwersalnych, jak sprawiedliwość i równość wobec prawa, zaufanie do organów państwa, które skutkuje podporządkowaniem się narzuconym regułom postępowania. Umorzenie zaległości podatkowej oznacza ostateczne odstąpienie od poboru podatku i tylko wyjątkowe okoliczności mogą uzasadniać takie uprzywilejowanie jednego podatnika względem pozostałych.

W ocenie organu, zastosowanie ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych jest prawem a nie obowiązkiem organów podatkowych, a dla podatnika przywilejem. Dyrektor zaznaczył, że uznanie administracyjne nie oznacza zupełnej dowolności, co do sposobu rozstrzygnięcia wniosku. Podkreślił, że decyzje w przedmiocie ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych mają charakter indywidualny.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Inne orzeczenia z hasłem:
Ulgi podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej