Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz Sędziowie Sędzia WSA Leszek Kleczkowski (spr.) Sędzia WSA Mirella Łent Protokolant Asystent sędziego Agnieszka Kujawa po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 listopada 2013r. sprawy ze skargi J. B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia. oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...]r. w przedmiocie odmowy J. B. (skarżący) wydania zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu środka transportu z innego państwa członkowskiego.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podał, że w przedłożonych przez stronę wraz z wnioskiem VAT-24 dokumentów, tj. umowie kupna-sprzedaży przedmiotowego samochodu "R. L." z dnia [...]., dowodzie rejestracyjnym oraz karcie pojazdu wystąpiły rozbieżności w nazwisku osoby sprzedającej. W umowie nazwisko sprzedawcy zapisane zostało jako: "B." a w pozostałych dokumentach "B.".

Ze złożonych przez stronę oświadczeń wynikało, że samochód został zakupiony w domu prywatnym na terenie Niemiec, a umowa w części została wypisana i podpisana przez obywatela Niemiec, a w części przez skarżącego.

Organ odwoławczy nie dał wiary wyjaśnieniom skarżącego, że błąd literowy w nazwisku stanowi oczywistą omyłkę pisarską. Nieprawdopodobnym bowiem jest, jak wskazał organ, by sprzedawca wypisując własnoręcznie swoje dane na umowie zrobił błąd literowy we własnym nazwisku.

Zatem w ocenie organu ze względu na zawarte w złożonych przez skarżącego dokumentach sprzeczności w sprawie brak było przesłanek do pozytywnego załatwienia sprawy stosownie do art. 105 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem strona złożyła na nie skargę, w której wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia zarzucając naruszenie:

- art. 7 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej poprzez jego niezastosowanie,

- art. 105 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług poprzez jego niezastosowanie

- art. 121, art. 122 i art. 125 ustawy Ordynacja podatkowa, co spowodowało wydanie zaskarżonego postanowienia.

W uzasadnieniu skarżący ponownie wskazał, że błąd literowy popełniony na umowie oraz w podpisie sprzedającego stanowił jedynie oczywistą omyłkę pisarską. Podkreślił, że organ I instancji nie uwzględnił złożonych przez niego wyjaśnień. Natomiast organ odwoławczy ograniczył się jedynie do podzielenia stanowiska organu I instancji. Zignorował przy tym inne dokumenty, z których bez wątpienia wynika fakt pochodzenia pojazdu z terytorium innego państwa członkowskiego (Niemiec), tj. dowód rejestracyjny oraz kartę pojazdu. Zdaniem skarżącego pozostałe okoliczności nabycia pojazdu nie powinny mieć decydującego znaczenia, wobec udowodnionego pochodzenia samochodu z innego państwa członkowskiego. Faktu, bowiem jego pochodzenia w ocenie skarżącego nie podważa oczywista omyłka pisarska znajdująca się na umowie sprzedaży.

Według strony twierdzenia organu, że podpis sprzedającego na umowie kupna sprzedaży jest na tyle czytelny by zauważyć, że wykonany został z błędem literowym i brzmi B., a nie B.są całkowicie bezzasadne i niedopuszczalne. Organ nie wziął bowiem pod uwagę, iż podpis jest indywidualnym znakiem graficznym jakim posługuje się jego właściciel. W ocenie strony organ podatkowy nie posiada ani uprawnień ani kwalifikacji, które pozwalałyby mu na dokonywanie wiążących ocen wiarygodności podpisu i jego treści. Takie postępowanie jest przekroczeniem kompetencji organu podatkowego i jednocześnie stanowi naruszenie art. 7 Konstytucji, bowiem organy władzy publicznej nie mogą podejmować działań wykraczających poza nadane im kompetencje.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej