Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska Sędziowie: Sędzia WSA Teresa Liwacz (spr.) Asesor sądowy Urszula Wiśniewska Protokolant Asystent sędziego Daniel Łuczon po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 listopada 2007 r. sprawy ze skargi S. S. A. w J. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzające ją postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w B. z dnia [...] nr [...] 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w T. na rzecz skarżącej S. S. A. w J. S. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania 4. nakazuje zwrócić skarżącej S. S. A. w J. S. z Kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy kwotę 300 (trzysta) zł tytułem nadpłaconego wpisu
Wnioskiem z dnia [...] strona skarżąca zwróciła się do Naczelnika Urzędu Celnego w B. o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się zbiórką, transportem i unieszkodliwianiem ubocznych produktów zwierzęcych oraz padłych zwierząt. Odpady te zaliczane są do kategorii odpadów 1 i 2 zgodnie z Rozporządzeniem (WE) Nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. (Dz. Urz. WE L 273 z 10.10.2003 r.). Końcowym etapem ich unieszkodliwiania jest spalanie powstających w trakcie odpadów - tłuszczu utylizacyjnego o symbolu PKWiU 15.11.30 oraz mączki mięsno - kostnej o symbolu PKWiU 15.13.13. Spalanie odbywa się w instalacji skarżącego. Wnioskodawca wytworzone w wyniku spalania ww. odpadów ciepło wykorzystuje na potrzeby własne zakładu. W jego ocenie spalanie odpadów w postaci tłuszczu utylizacyjnego i mączki mięsno-kostnej w instalacji własnej jest obowiązkiem nałożonym przepisami Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady. Mając na uwadze powyższe ustalenia stwierdził, że nie istnieje obowiązek akcyzowy z tytułu sprzedaży tłuszczu utylizacyjnego i mączki mięsno-kostnej w celach opałowych, sprzedaży rozumianej jako zużycie tłuszczu i mączki mięsno-kostnej na potrzeby własne, albowiem wykonywanie obowiązku Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nie może rodzić obowiązku podatkowego.
Postanowieniem z dnia [...] nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego uznał, że stanowisko zaprezentowane przez stronę we wniosku jest nieprawidłowe.
W uzasadnieniu wskazał, że do paliw silnikowych i olejów opałowych, zgodnie z art. 62 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym
(Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.) zalicza się wyroby wymienione w poz. 1-12 załącznika nr 2 oraz pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych bez względu na symbol PKWiU i kod CN. Olejami opałowymi są również inne wyroby, z wyjątkiem węgla, koksu, torfu i innych porównywalnych z nimi węglowodorów stałych oraz gazu ziemnego, służące do celów opałowych
(art. 62 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym). Przepis ten jest zgodny z postanowieniami dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003r.
w sprawie restrukturyzacji wspólnotowego systemu opodatkowania wyrobów energetycznych oraz energii elektrycznej, która reguluje zagadnienia dotyczące opodatkowania podatkiem akcyzowym szeroko rozumianych wyrobów energetycznych, w tym paliw silnikowych i olejów opałowych.
W zażaleniu na powyższe postanowienie strona skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego orzeczenia z uwagi na błędne zastosowanie przepisów prawa materialnego - art. 62 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym i naruszenie art. 4 ww. ustawy i Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003r.