Sprawa ze skargi na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów (obecnie Szef Krajowej Administracji Skarbowej) w przedmiocie podatku akcyzowego
Uzasadnienie strona 7/7

Jeśli zatem z treści art. 33 ust. 1 i 6 dyrektywy horyzontalnej wynika, że ustawodawca krajowy miał obowiązek wprowadzić do krajowego systemu prawa przepisy, przyznające prawo do zwrotu podatku akcyzowego w stanie faktycznym, który wystąpił w niniejszej sprawie, a przepis art. 82 ust. 1 i ust. 2 u.p.a. takiego prawa skarżącej nie daje, to jej uprawnienia podmiotowe należało wywieść wprost z przepisów dyrektywy.

W tym stanie rzeczy należało stwierdzić, że organ wydał zaskarżoną interpretację indywidualną z naruszeniem art. 33 ust. 1 i 6 dyrektywy horyzontalnej. Sąd nie uznał jednak za zasadnych zarzutów dotyczących naruszenia art. 120 , art. 121 § 1 w zw. z art. 14 h oraz art. 2 i 217 Konstytucji. Podkreślić bowiem należy, że w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego prezentowane jest też odmienne stanowisko od zaprezentowanego przez skład orzekający. Sąd w obecnym składzie podziela zatem pogląd wyrażany przez część orzecznictwa, że dyrektywa 2008/118/WE umożliwia zwrot akcyzy podmiotom, które nabyły wyrób od podmiotu niebędącego podatnikiem, natomiast art. 82 ust. 1 pkt 2 u.p.a. narusza art. 33 ust. 6 tej dyrektywy, zawężając krąg podmiotów uprawnionych do zwrotu podatku akcyzowego (por. m.in. wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 231/13, wyrok NSA z dnia

28 lutego 2017r. sygn. akt I GSK 2260/15 wyrok NSA z dnia 20 lutego 2017r. sygn. akt

I GSK 1877/15). Prawo do zwrotu akcyzy przysługuje zatem większej liczbie podmiotów niż podatnik akcyzy lub pierwszy pośrednik w obrocie wyrobami akcyzowymi, jeśli będą nabywały wyroby akcyzowe od podmiotu, który nie jest podatnikiem akcyzy w związku z realizacją wewnątrzwspólnotowej dostawy wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju i potwierdzą zapłatę akcyzy w cenie wyrobu oraz zgromadzą dokumenty potwierdzające dostawę wewnątrzwspólnotową lub eksport nabytych uprzednio wyrobów (por. wyrok NSA z dnia 5 grudnia 2013r., sygn. akt I GSK 280/12, LEX nr 1528821; por. też S. Parulski, Akcyza. Komentarz, Wolters Kluwer 2015, pkt 2 komentarza do art. 82). Sąd nie podziela natomiast poglądu, że rozwiązanie przyjęte w art. 82 ust. 1 i 2 u.p.a. pozostaje w zgodzie z przytoczonymi przepisami dyrektywy (por. m.in. wyrok NSA z dnia 29 stycznia 2014r., sygn. akt I FSK 284/13) oraz że uprawnione jest wprowadzenie w prawie krajowym ograniczenia prawa do zwrotu akcyzy tylko do pierwszego nabywcy z powodu praktycznych trudności w jednoznacznym ustaleniu, że akcyza została zapłacona w pełnym wymiarze od danego wyrobu na etapie jego wyprowadzenia poza procedurę zawieszenia poboru akcyzy w przypadku, gdy w łańcuchu dystrybucji występowało wiele podmiotów.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy organ uwzględni powyższe stanowisko Sądu.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia

30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(Dz. U. z 2017 r. poz. 1369) uchylił zaskarżoną interpretację. O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 200 i art. 205 § 2 ww. ustawy.

Strona 7/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6560
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne