Sprawa ze skargi P. L. Sp. z o. o. w W. na czynność Prezydenta Miasta B. w przedmiocie odmowy zwrotu nadpłaty za wydanie karty pojazdu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Jarosław Szulc (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Ewa Kruppik - Świetlicka sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marcin Frydrych po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2019 r. sprawy ze skargi P. L. Sp. z o. o. w W. na czynność Prezydenta Miasta B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nadpłaty za wydanie karty pojazdu 1. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności, 2. uznaje uprawnienie P. L. Sp. z o. o. w W. do zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu o nr rejestracyjnym [...] w kwocie 925,00 zł (dziewięćset dwadzieścia pięć) oraz za wydanie karty pojazdu o nr rejestracyjnym [...] w kwocie 925,00 zł (dziewięćset dwadzieścia pięć), 3. zasądza od Prezydenta Miasta B. na rzecz P. L. Sp. z o. o. w W. kwotę 337,00 zł (trzysta trzydzieści siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/10

Wnioskami z dnia [...] sierpnia 2019r. skarżąca wystąpiła do Prezydenta Miasta o stwierdzenie uprawnienia do otrzymania zwrotu części opłat za wydanie karty pojazdu marki MAN 26403 o nr rej. [...] w wysokości 925,00 zł oraz karty pojazdu marki DAF 75/240 ATI o nr rej. [...] w wysokości 925,00 zł. Spółka uzasadniając wniosek powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006r., sygn. akt U 6/04, w którym orzeczono, że § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu jest niezgodny z art. 77 ust.4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawa o ruchu drogowym oraz art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, z uwagi na wykroczenie poza zakres upoważnienia zawartego w tych przepisach i w konsekwencji zawyżenie wysokości opłaty za wydanie karty pojazdu. Zdaniem spółki przepis § 1 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 4 marca 2002r. na podstawie którego pobrano opłatę 1000 zł od ww. pojazdów, podobnie jak i

§ 1 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003r., do którego odnosił się wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. akt U 6/04 były niekonstytucyjne i sprzeczne z ustawą od samego początku ich obowiązywania.

W odpowiedzi, pismem z dnia [...] sierpnia 2019r. Prezydent Miasta wskazał, że podstawa prawna do pobrania opłaty w wysokości 1000,00 zł za wydanie karty pojazdu wynikała wprost z przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia z dnia 4 marca 2002r. w sprawie wysokości opłat za wydanie karty pojazdu (Dz. U. Nr 18, poz. 177). W powołanym przez skarżącą wyroku Trybunał Konstytucyjny uznał, że opłata pobrana z tytułu wydania karty pojazdu przekraczająca kwotę 75,00 zł jest nienależna jako sprzeczna z prawem o ruchu drogowym i Konstytucją. Jednocześnie Trybunał Konstytucyjny uznał za niezbędne odroczenie terminu utraty mocy obowiązującej zakwestionowanego przepisu do dnia 1 maja 2006r. celem umożliwienia wprowadzenia do tego czasu - bez pozbawienia powiatów odpłatności za ich czynności - nowej regulacji zgodnej z postanowieniami Konstytucji. W ocenie organu, który powołał się w tym zakresie na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, odroczenie terminu utraty mocy obowiązującej zakwestionowanych przepisów ma ten skutek, że przepisy te (o ile wcześniej nie zostaną uchylone lub zmienione przez ustawodawcę), mimo że obalone w stosunku do nich zostało domniemanie konstytucyjności, winny być przestrzegane i stosowane przez wszystkich adresatów, w tym przez sądy orzekające. Wskazano, że z dniem 6 sierpnia 2003r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310), a następnie z dniem 15 kwietnia 2006r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 28 marca 2006r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. nr 59, poz. 421), zgodnie z którym opłata ta wynosi obecnie 75,00 zł. W świetle powyższego organ stwierdził, że przepisy rozporządzenia zobowiązujące do pobrania opłaty w wysokości 1000,00 zł przestały obowiązywać dopiero od 6 sierpnia 2003 r. co oznacza, iż opłaty pobrane przed tym dniem były opłatami pobranymi na podstawie aktu zgodnego z prawem i tym samym, podmiotom które je uiściły nie przysługuje roszczenie o ich zwrot.

Strona 1/10