Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz Sędziowie: Sędzia WSA Izabela Najda - Ossowska Asesor sądowy Mirella Łent (spr.) Protokolant Asystent sędziego Joanna Jaworska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 marca 2007 r. sprawy ze skargi Syndyka Masy Upadłości P. w T. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia (...) nr (...) w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania administracyjnego oddala skargę
Postanowieniem z dnia (...) Dyrektor Izby Celnej w T. utrzymał w mocy postanowienie Dyrektora Izby Celnej w T. z (...) odmawiające zawieszenia postępowania w sprawie rozliczenia podatku akcyzowego za miesiąc kwiecień 2004r przez Przedsiębiorstwo P. w upadłości.
W uzasadnieniu organ podał, że w dniu 23 czerwca 2006r. do Urzędu Celnego w T. wpłynęło pismo pełnomocnika skarżącego informujące organ podatkowy o ogłoszeniu przez Sąd Rejonowy w T. XIII Wydział Gospodarczy upadłości Przedsiębiorstwa P. z siedzibą w T. Powyższym pismem na podstawie art. 144 i art. 145 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze w powiązaniu z art. 201 § 1 pkt 2 oraz art. 209 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wniósł o zawieszenie postępowania w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiąc marzec 2004r.
Postanowieniem z (...) organ pierwszej instancji ponownie wydał postanowienie odmawiające zawieszenia postępowania we wnioskowanym zakresie podkreślając, że nie można uznać za zagadnienie wstępne toczącego się postępowania upadłościowego.
Po rozpoznaniu zażalenia na ponownie wydane postanowienie przez Naczelnika Urzędu Celnego w T, Dyrektor Izby Celnej w T. utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.
Uzasadniając swoje stanowisko organ odwoławczy podkreślił, że spór w sprawie sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy organy podatkowe są uprawnione do wydania decyzji administracyjnej w sprawie podatku akcyzowego, skoro w trakcie prowadzonego postępowania przez organ I instancji nastąpiło ogłoszenie upadłości podatnika. Rozstrzygając ten problem organ wskazał na art. 146 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, zgodnie z którym postępowanie egzekucyjne umarza się z mocy prawa po uprawomocnieniu się postanowienia o ogłoszeniu upadłości; na podstawie art. 174 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego sąd zawiesza postępowanie z urzędu, jeżeli ogłoszono upadłość, a spór dotyczy przedmiotu wchodzącego w skład masy upadłości. Podkreślił również, że przepisy art. 201 § 1 Ordynacji podatkowej nie wymieniają jako przesłanki zawieszenia postępowania podatkowego ogłoszenia upadłości. Zdaniem organu odwoławczego skoro nie ma przepisu, który nakazywałby zawiesić postępowanie kontrolne lub podatkowe, to organy są obowiązane do ich kontynuowania. W tym zakresie rozwiązanie na gruncie Ordynacji podatkowej jest odmienne od unormowania zawartego w Kodeksie postępowania cywilnego.
Dyrektor Izby Celnej nie podzielił również poglądu odwołania, że właściwym do określenia prawidłowej wysokości podatku jest sędzia-komisarz albowiem przepisy Prawa upadłościowego i naprawczego nie upoważniają do twierdzenia, że wraz z ogłoszeniem upadłości zmienia się właściwość organu do określenia czy ustalenia zobowiązań podatkowych. Po ogłoszeniu upadłości podatnika, nadal uprawnionym i zarówno zobowiązanym do określenia lub ustalenia podatku jest organ podatkowy, czy też organ kontroli skarbowej. Niedopuszczalne jest wyeliminowanie drogi administracyjnej dla określenia należności podatkowych. W sprawach należących do postępowania administracyjnego niedopuszczalna jest droga sądowa, a postępowanie upadłościowe jest postępowaniem sądowym. Organ wskazał, że prezentując takie stanowisko podziela pogląd zaprezentowany w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 09 listopada 1999r. (sygn. akt l SA/Wr 659/97, opubl. ONSA z 2000r. Nr 4, poz. 166), zgodnie z którym organ podatkowy, jeżeli nie przeprowadzi postępowania podatkowego w celu określenia wysokości zobowiązania, powstałego przed ogłoszeniem upadłości podatnika i nie wyda w tym przedmiocie decyzji wymiarowej stanowiącej dowód tego zobowiązania, nie będzie w zasadzie w stanie zgłosić sędziemu-komisarzowi tej wierzytelności w taki sposób, aby została ona uznana w postępowaniu upadłościowym. Wyjątkiem będzie przypadek, gdy upadły złożył deklarację podatkową określającą jego zobowiązanie podatkowe w wysokości niekwestionowanej przez organ podatkowy. Zdaniem organu trudno uznać, aby sędzia- komisarz w ramach uproszczonego postępowania prowadzonego w przedmiocie ustalenia wierzytelności na liście, mógł - odnośnie do wierzytelności wynikającej ze zobowiązania podatkowego - oprzeć się np. na oświadczeniu organu podatkowego.