Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Jarosław Szulc Sędziowie: sędzia WSA Halina Adamczewska - Wasilewicz (spr.) sędzia WSA Mirella Łent Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marcin Frydrych po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2018 r. sprawy ze skargi W. L. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/6

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w T. prowadzi wobec Strony postępowanie egzekucyjne na podstawie tytułu wykonawczego Nr [...] z dnia [...]. wystawionego przez wierzyciela - Prezydenta Miasta B. . Obowiązek wskazany w tytule wykonawczym dotyczy należności z tytułu III raty podatku od nieruchomości za 2016r. w kwocie [...]zł. Tytuł wykonawczy doręczono w dniu [...].

Pismem z dnia [...]. Strona wniosła zarzuty kwestionując w uzasadnieniu solidarny charakter obowiązku objętego tytułem wykonawczym. Zdaniem Skarżącej, jako współwłaściciel nieruchomości w wysokości 1/12 udziału we współwłasności, została ona nieprawidłowo uznana za osobę zobowiązaną do zapłaty w całości podatku od nieruchomości za 2016r. ustalonego decyzją organu podatkowego. Skarżąca podniosła, że stosownie do posiadanego udziału w nieruchomości, zobowiązanie podatkowe Strony wynosi [...] zł, co winno wynikać wprost z decyzji wymiarowej.

Postanowieniem z dnia [...]. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w T. uznał zgłoszone zarzuty za niezasadne. Uzasadniając rozstrzygnięcie organ egzekucyjny wskazał na stanowisko wierzyciela wyrażone w postanowieniu z dnia [...]., zgodnie z którym podatek od nieruchomości na rok 2016 wynikający z decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe dotyczy całej nieruchomości i obciąża wszystkich współwłaścicieli w pełnej wysokości, gdyż są oni odpowiedzialni solidarnie za wykonanie obowiązku podatkowego.

W złożonym zażaleniu Skarżąca zarzuciła naruszenie art. 54 § 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2017r. poz. 1201 ze zm.), dalej: "u.p.e.a.", błędne zastosowanie art. 62 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017r. poz. 201 ze zm.), dalej: "O.p." i przyjęcie, że podatek od nieruchomości, w tym rata w kwocie [...]zł wskazana w tytule wykonawczym w całości obciąża Skarżącą, pomimo że zobowiązana posiada zaledwie 1/12 udziału we współwłasności nieruchomości oraz naruszenie art. 6, art. 7, art. 8, art. 9, art. 10 i art. 11 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017r. poz. 1257 ze zm.), dalej: "k.p.a.", z uwagi na niewskazanie merytorycznych przesłanek wydania postanowienia, jak i niepełną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego.

Postanowieniem z dnia [...]. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

W uzasadnieniu organ wskazał, że Skarżąca podniosła zarzut, o którym mowa w art. 33 § 1 pkt 4 u.p.e.a., tj. błąd co do osoby zobowiązanego. Organ powołał się na stanowisko Prezydenta Miasta B., który w postanowieniu z dnia [...]. orzekł o niezasadności zarzutów zgłoszonych w piśmie z dnia [...]. Postanowienie to uprawomocniło się w dniu [...]. Wierzyciel podał w swoim postanowieniu, że podatek od nieruchomości z tytułu nieruchomości położonej w B. przy ul. [...]. [...] został ustalony na 2016r. decyzją Prezydenta Miasta B. z dnia [...]. w kwocie [...]zł.

Strona 1/6