Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. w przedmiocie zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych z nieujawnionych źródeł przychodów za 1999 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Zdzisław Pietrasik Sędziowie: sędzia WSA Teresa Liwacz asesor sądowy Urszula Wiśniewska (spr) Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Synakiewicz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 września 2006 r. sprawy ze skargi Henryka W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] 2006 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych z nieujawnionych źródeł przychodów za 1999 r. oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/11

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] 2006r. Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...] 2005r. Nr [...] ustalającą zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych z nie ujawnionych źródeł przychodów za 1999r. w kwocie 41.800,50 zł.

W uzasadnieniu wskazano, iż decyzją Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] 2004r. Nr [...] określono państwu Alicji i Henrykowi W. wysokość należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999r. w wysokości 4.383,20 zł. W trakcie tego postępowania zebrano materiał dowodowy z którego wynikało, że w 1999r. podatnicy ponosili znaczne wydatki związane z zakupem nieruchomości, zawieraniem umów cywilnoprawnych tj. przedwstępnych umów sprzedaży nieruchomości, udzielaniem pożyczek które przewyższały uzyskane dochody, wykazane w PIT-33 za ten rok.

W wyniku przeprowadzonego postępowania w przedmiocie nieujawnionych źródeł przychodów organ pierwszej instancji na podstawie treści umów cywilnoprawnych oraz aktów notarialnych stwierdził, iż podatnicy wydatkowali w 1999r. kwotę 445.113,09 zł do dyspozycji mieli zaś łączną kwotę 333.644,47 zł.

Z uwagi na fakt, iż już za 1998r. nastąpił u podatników niedobór po stronie przychodów uznano, iż na dzień 01 stycznia 1999r. nie dysponowali oni żadnymi oszczędnościami.

W konsekwencji organ pierwszej instancji ustalił, iż poniesione przez Henryka W. i małżonkę w 1999r. wydatki (445.113,09 zł) były wyższe od uzyskanych przychodów (333.644,47 zł) o 111.468,62 zł.

Ponieważ ustalono, iż w małżeństwie istniała i istnieje wspólność majątkowa (umowy małżeńskiej w powyższym zakresie nie zawierano) a wydatki nie mające pokrycia w przychodach ujawnionych były wydatkami poniesionymi m.in. na utrzymanie rodziny oraz nabycie rzeczy i praw składających się na majątek wspólny przyjęto, że każdy z małżonków uzyskał przychód z nie ujawnionych źródeł przychodów w wysokości 50% wydatków nie posiadających pokrycia w źródłach ujawnionych.

Dlatego też Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. decyzją z dnia [...] 2005r. Nr [...] ustalił Henrykowi W. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych z nieujawnionych źródeł przychodów za 1999r. w wysokości 41.800,50 zł tj. od połowy dochodów w kwocie 111.468,62 zł, nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu.

W odwołaniu złożonym przez pełnomocnika zarzucono rażące naruszenie przepisów procesowych tj. art. 123 § 1 i art. 200 § 1 w związku z art. 292 Ordynacji podatkowej, poprzez nie wyznaczenie stronie siedmiodniowego terminu do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego i wniesiono o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie do ponownego rozpatrzenia oraz o wstrzymanie jej wykonania.

Strona 1/11