Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług za styczeń, od maja do listopada 2010 r., maj, czerwiec, sierpień, wrzesień i grudzień 2011 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Dariusz Dudra sędzia WSA Ewa Kruppik-Świetlicka Protokolant: asystent sędziego Katarzyna Chowańska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 września 2013 r. sprawy ze skargi K. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług za styczeń, od maja do listopada 2010 r., maj, czerwiec, sierpień, wrzesień i grudzień 2011 r. oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Inne orzeczenia z hasłem:
Ulgi podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/5

1. Decyzją z [...]r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w T. po rozpatrzeniu wniosku K. G. (Skarżąca) odmówił rozłożenia na 150 miesięcznych rat zaległości w podatku od towarów i usług za styczeń, od maja do listopada 2010 r., maj, czerwiec, sierpień, wrzesień, grudzień 2011r., od marca do lipca 2012r. w łącznej kwocie 32.368 zł z odsetkami za zwlokę w łącznej wysokości 6.912 zł. w uznaniu braku przesłanek ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego.

2. Po rozpatrzeniu odwołania zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji powołując art. 67b § 1 pkt 2 oraz art. 67a § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej jako O.p.). Określił, że przesłanki do udzielania ulg w spłacie zobowiązań muszą być nadzwyczajne, niezależne od sposobu postępowania podatnika. Dodał, że organ administracji publicznej może, ale nie musi udzielić ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych, nawet przy stwierdzeniu zaistnienia ww. przesłanek. Dyrektor zinterpretował zawarte w art. 67a O.p. określenia "ważny interes podatnika" lub "interes publiczny" i opisał przedstawioną przez Skarżącą sytuację finansową.

3. Organ podkreślił, że prowadzona przez Skarżącą działalność gospodarcza nie kwalifikuje się do objęcia postępowaniem upadłościowym lub naprawczym, nie są odnotowywane rosnące straty, obroty nie maleją, zwiększeniu ulegają zapasy, nie zmniejsza się przepływ środków finansowych, nie zwiększa się suma zadłużenia, rosną kwoty odsetek od zobowiązań, nie zaistniały okoliczności wskazujące na trudności w zakresie płynności finansowej firmy. Źródłem utrzymania Skarżącej jest dochód z działalności gospodarczej w kwocie ok. 3.000 zł miesięcznie oraz renta alimentacyjna na jedno z dzieci w kwocie 400 zł miesięcznie.

4. Dyrektor podał, że Skarżąca dokonywała obniżenia należnego VAT o naliczony z tzw. "pustych faktur". Ponadto dokonywała zmian przeznaczenia nabytych towarów, a nie wystawiając faktur wewnętrznych, faktycznie zaniżała obrót i podatek należny.

5. W protokole o stanie zdolności płatniczej Skarżąca podniosła, że zaległości podatkowe wynikają z błędów w księgowości, w związku z brakiem doświadczenia w dziedzinie prowadzenia działalności gospodarczej, jednakże aktualnie osiąga zyski, które stale się zwiększają, m.in. na skutek otwarcia kolejnego punktu sprzedaży, więc - jej zdaniem - istnieją realne szanse wywiązania się z ewentualnie udzielonego układu ratalnego i kontynuowania działalności handlowej, która jest źródłem utrzymania 2 pracowników oraz dwójki jej dzieci.

6. Organ odwoławczy, odmiennie niż organ I instancji, dostrzegł, że aktualna sytuacja życiowa i finansowa Skarżącej jest trudna, zatem w sprawie zachodzi przesłanka ważnego interesu podatnika. Jednakże stwierdzenie wystąpienia tej przesłanki nie obliguje do udzielania ulgi, bowiem z uwagi na powszechność obowiązku podatkowego, decyzja o rozłożeniu zapłaty zaległości na raty jest wyjątkiem od tej zasady i dlatego organ musi brać pod uwagę realne możliwości wykonania takiej decyzji w świetle istniejącego stanu faktycznego. Oznacza to, że w stanie faktycznym sprawy musi ustalić i ocenić, czy udokumentowana aktualna sytuacja płatnicza podatnika pozwoli rzeczywiście na dotrzymanie warunków i terminów zapłaty zaległości określonych w takiej decyzji. W przedmiotowej sprawie Dyrektor stwierdził, że Skarżąca nie posiada realnych możliwości wywiązania się ze spłaty posiadanej zaległości w miesięcznych ratach. Miesięczny dochód jej gospodarstwa domowego wynosi ok. 3.400 zł, a wydatki to 1.791 zł (utrzymanie i opłaty) oraz 1.027 zł (spłata kredytu). Zatem do dyspozycji pozostaje kwota ok. 582 zł.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Inne orzeczenia z hasłem:
Ulgi podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej