Zdaniem organu, okoliczności faktyczne ustalone w sprawie stanowią podstawę do zakwestionowania sprzedaży oleju opałowego ze stawką akcyzy właściwą dla oleju opałowego przeznaczonego na cele opałowe. W tym zakresie organ wskazał, że aby zastosować stawkę określoną w art. 65 ust. 1 u.p.a. konieczne jest wykazanie, że olej opałowy został sprzedany na cele opałowe. Przedstawione przez stronę oświadczenia, których nabywcy nie potwierdzili zakupu oleju opałowego oraz których identyfikacja nabywcy nie była możliwa, nie mogą stanowić dowodu potwierdzającego, że olej opałowy został zużyty na cele opałowe.
W konsekwencji organ uznał, że strona w okresie od 01 marca do 31 grudnia 2008 r. dokonała sprzedaży oleju opałowego z obniżoną stawką podatku akcyzowego niezgodnie z warunkami określonymi w przepisach prawa podatkowego. W związku ze sprzedażą oleju opałowego w łącznej ilości [...] litrów z naruszeniem warunków określonych w przepisach prawa podatkowego, strona stała się podatnikiem podatku akcyzowego z mocy prawa w chwili sprzedaży. Zatem na podatniku ciążył obowiązek samoobliczenia należnego podatku akcyzowego oraz złożenia deklaracji dla podatku akcyzowego za miesiące od marca do grudnia 2008 r.
Odnosząc się do zarzutu braku pomniejszenia podatku akcyzowego naliczonego w zaskarżonej decyzji o podatek akcyzowy zapłacony na wcześniejszym etapie obrotu organ stwierdził, że to na podatniku spoczywa obowiązek wykazania, że zapłacił on akcyzę na poprzednim etapie obrotu. W sytuacji więc gdy podatnik nie przedstawił w toku postępowania podatkowego dowodów zapłaty podatku, to brak było podstaw do obniżenia należnej akcyzy o kwotę akcyzy zapłaconej przy nabyciu oleju opałowego. Wobec nie spełnienia przesłanek określonych w § 9 rozporządzenia z dnia 23 kwietnia 2004 r. organ uznał, że nieuzasadniony jest zarzut strony dotyczący naruszenia przepisów § 2 ust. 4 i § 9 wymienionego rozporządzenia.
W skardze strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości zarzucając jej:
I. Naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy tj:
1) art. 121 § 1, art. 122, art. 180 § 1, art. 191 O.p., poprzez zaniechanie wyjścia przez Dyrektora Izby Celnej przy rozpoznawaniu sprawy poza zawarte w odwołaniu zarzuty i w konsekwencji zaniechanie zbadania z urzędu całej sprawy w zakresie zgodności z prawem postępowania i rozstrzygnięcia organu;
2) nierozważenie wszystkich zarzutów podniesionych w odwołaniu oraz nie dokonanie wszechstronnego i pełnego wyjaśnienia podstaw faktycznych i prawnych, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy i w związku z tym dokonanie niewłaściwej kontroli organu podatkowego;