Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska Sędziowie: sędzia WSA Mirella Łent (spr.) sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant: asystent sędziego Katarzyna Chowańska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 lipca 2013 r. sprawy ze skargi R. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. oddala skargę
Decyzją z dnia [...] Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w T. określił R. P. (skarżącemu) w prawidłowej wysokości zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 rok w kwocie 28.143 zł. oraz wysokość odsetek od należnych zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy za miesiące: styczeń, luty, kwiecień, maj, wrzesień, październik w łącznej kwocie 3.307,00 zł
Podstawą wydania decyzji było przede wszystkim stwierdzenie, że podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodu działalności gospodarczej łącznie o kwotę 174.016,67 zł, w wyniku ujęcia w nich wydatków dotyczących zakupów paliwa, na podstawie faktur VAT wystawionych przez P.H.U. A. K. oraz , "D." ZPChr Spółka Jawna. W ocenie organu I instancji faktury wystawione przez wymienione firmy zawierały niewiarygodne dane, a treść faktur nie obrazowała faktycznego przebiegu zdarzeń gospodarczych. Zatem w myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 roku, poz. 361), wydatki z nich wynikające nie mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów.
Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem strona złożyła odwołanie, w którym wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w części dotyczącej nie uznania za koszt uzyskania przychodu wydatków na paliwo w wysokości 316.830,00 zł oraz orzeczenie co do istoty sprawy albo o uchylenie zaskarżonej decyzji i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania w tej części. Dodatkowo skarżący wniósł o przeprowadzenie dowodu na okoliczność ustalenia rzeczywistego przebiegu pojazdów eksploatowanych w działalności gospodarczej na podstawie kart drogowych przedkładanych w toku postępowania oraz notatek kierowców o trasach i przejechanych kilometrach. W przypadku nieuwzględnienia wydatków na paliwo, strona wniosła o przeprowadzenie w oparciu o przepis art 23 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa i art. 24b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oszacowania dochodu z działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług transportowych.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu organ przywołał przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące kosztów uzyskania przychodów. Stwierdził, że organ
I instancji zasadnie ocenił, iż faktury sprzedaży, na których jako wystawcy widnieją wskazane firmy, nie dokumentują, ani nie potwierdzają wymienionych w nich czynności, które nie zaistniały pomiędzy wskazanymi firmami, a firmą odbiorcy. Przedmiotowe faktury miały na celu umożliwienie odbiorcy obniżenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Odnosząc się do transakcji z Przedsiębiorstwem Handlowo Usługowym A.K.organ odwoławczy podał, że postępowania podatkowe prowadzone w odniesieniu do tego podmiotu wykazały, iż wystawiał na zamówienie tzw. "puste faktury", które nabywcom tych faktur miały służyć do obniżenia podatku należnego oraz powiększenia kosztów prowadzonej działalności. Zakwestionowane faktury nie dokumentowały jednak rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. A. K. prowadząc działalność w zakresie obrotu paliwami ciekłymi nie posiadał koncesji na prowadzenie tego typu działalności. Podmiot ten nie posiadał z legalnego źródła paliwa i tym samym nie mógł dokonywać jego sprzedaży.