Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Mirella Łent sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant: asystent sędziego Katarzyna Chowańska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 lipca 2013 r. sprawy ze skargi Ż. W. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej oddala skargę
1. Decyzją z [...]r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. (Organ) odmówił uchylenia decyzji ostatecznej z [...]r. ustalającej Ż. W. (Skarżącej) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2004r. w kwocie 128.815 zł, ze względu na brak przesłanek do wznowienia postępowania określonych w art. 240 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm. dalej O.p.).
2. Zaskarżoną decyzją, po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, Organ utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję wskazując, że o nabyciu nieruchomości w wykonaniu czynności fiducjarnej Skarżąca wspomniała dopiero we wniosku o wznowienie postępowania z dnia [...]r. Wyjaśnił, że istnienie umowy zlecenia dotyczącej tzw. fiducjarnego nabycia nieruchomości samo w sobie nie jest okolicznością istotną. O fakcie istotnym decyduje prawo materialne. Okoliczności faktyczne lub dowody dla sprawy istotne to te, które dotyczą przedmiotu sprawy i mogą w konsekwencji wpłynąć na zmianę treści decyzji. Organ przywołał art. 20 ust. 3 ustawy z 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm. dalej jako u.p.d.o.f.).
3. Za nietrafny organ uznał zarzut, że błędne orzekł, iż zebrany materiał dowodowy nie wskazuje na fakt powierniczego nabycia przez skarżącą na rzecz P. J. nieruchomości, ponieważ zarzut ten odnosi się do przyczyny czynności prawnej, a nie do kwestii ekonomicznej, istotnej w tej sprawie.
4. Organ powołał się na art. 240 § 1 pkt 5 O.p. i podał, że przesłanką niezbędną do wznowienia postępowania jest m.in. to, że okoliczność faktyczna lub dowód muszą mieć istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, co oznacza, że uwzględnienie określonej okoliczności faktycznej (dowodu) mogłoby spowodować wydanie odmiennej decyzji, niż zapadła poprzednio. Na gruncie niniejszej sprawy, skoro sama w sobie okoliczność nabycia fiducjarnego nie jest ważna dla zmiany rozstrzygnięcia, to nie może być uznana za istotną w rozumieniu tego przepisu.
5. Organ zakwestionował jakoby przyjął, że o braku finansowanego przez P. J. nabycia nieruchomości na jego zlecenie świadczy brak w umowie sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego wzmianki o tym, by skarżąca działała w imieniu powierzającego, P. J. Stwierdził, że w wykonaniu fiducjarnego zlecenia nabycia nieruchomości, sam zleceniobiorca nabywa nieruchomość we własnym imieniu i na swoją rzecz (niektóre opinie mówią też o nabyciu na cudzą rzecz). Przyczyna zawierania umów tego rodzaju wynika często z potrzeby ukrycia np. przed zbywającym nieruchomość, tożsamości zlecającego, który w drodze kolejnej czynności dokonanej przez zaufaną osobę nabędzie prawo własności. Nie dziwi brak wzmianki w akcie notarialnym nawet w sytuacji, gdyby faktycznie zawarto umowę zlecenia nabycia nieruchomości. Zdaniem organu nie jest to jednak okoliczność istotna w sprawie.