Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Kruppik-Świetlicka (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant Asystent sędziego Agnieszka Kujawa po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 11 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi M.G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego 1. uchyla zaskarżone postanowienie 2. określa, że zaskarżone postanowienie nie może być wykonane w całości

Uzasadnienie strona 1/5

Pismem z dnia [...] r. M. G. wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego z dnia [...] r. nr [...] obejmującego zobowiązanie z tytułu cła w kwocie [...] zł. Przedmiotowy wniosek skarżący oparł o art. 59 § 1 pkt 9 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005r. Nr 229, poz.1954 ze zm.) dalej u.p.e.a., w związku z bezskutecznością prowadzonego postępowania egzekucyjnego. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że należność nie jest egzekwowana od dnia doręczenia tytułu wykonawczego, zaś dług powiększają odsetki za zwłokę, a skarżący nie posiada jakiegokolwiek majątku i nie ma realnej możliwości zaspokojenia wierzyciela. Wypełnia to zatem zdaniem strony przesłanki do stwierdzenia bezskuteczności egzekucji administracyjnej. To z kolei pozwala stronie wnioskować do wierzyciela, aby ten żądał umorzenia postępowania egzekucyjnego.

Dyrektor Izby Celnej w T. postanowieniem z dnia [...] r. wydanym na podstawie art. 59 § 2, 3 i 4 u.p.e.a. odmówił umorzenia postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie ww. tytułu wykonawczego. Uzasadniając rozstrzygnięcie organ powołał się na przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji mówiące o umorzeniu postępowania egzekucyjnego, zaznaczając, że żaden z nich nie stanowi o możliwości jego umorzenia z uwagi na wystąpienie przesłanki "bezskuteczności egzekucji". Odnosząc się do argumentu skarżącego, tj. bezskuteczności egzekucji i powołanego przez niego przepisu art. 59 § 1 pkt 9 u.p.e.a. organ egzekucyjny zaznaczył m.in., że możliwość żądania przez wierzyciela umorzenia postępowania egzekucyjnego zależy wyłącznie od jego autonomicznej decyzji, którą podejmuje na podstawie własnego oglądu sprawy i gdyby potraktować to żądanie jako skierowane w tym trybie do wierzyciela, to odmowa nie miałaby charakteru odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego, ale odmowy wykonania czynności żądanej przez stronę. Organ egzekucyjny uznał zatem, że "blisko konstrukcji bezskuteczności egzekucji jest konstrukcja opisana w art. 59 § 2 ustawy" i żądanie strony rozstrzygnął w oparciu o ten przepis.

Nie zgadzając się z powyższym postanowieniem skarżący złożył zażalenie, w którym wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i umorzenie postępowania egzekucyjnego, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi I instancji. Rozstrzygnięciu strona zarzuciła naruszenie: art. 71 u.p.e.a. poprzez jego niezastosowanie, art. 18 u.p.e.a. w związku z art. 107 § 3, art. 124 § 2 k.p.a. poprzez brak w zaskarżonym postanowieniu uzasadnienia prawnego i faktycznego kwestionującego zasadnie i logicznie wniosek skarżącego o umorzenie wobec bezskuteczności egzekucji, art. 59 § 2 u.p.e.a. poprzez jego wadliwe zastosowanie, wadliwą kwalifikację prawną żądania skarżącego. Zarzucono również zaniechanie wykonania postanowień art. 71 u.p.e.a. i naruszenie przez to art. 2 i 7 Konstytucji RP.

Strona 1/5