Sąd w tut. składzie powyższy pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego w pełni podziela. W konsekwencji za trafne uznaje stanowisko organu o braku podstaw do wydania kolejnej merytorycznej decyzji w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji. Podnieść należy, że kolejna decyzja mogłaby być wydana, gdyby uprzednio została uchylona decyzja z dnia [...]. Wobec jednak pozostawania jej w obrocie prawnym bezpodstawne jest żądanie wydania kolejnej decyzji w tej samej sprawie.
III. Odnośnie do powołania się na wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 18 grudnia 2012r. sygn. akt I SA/Bd 927/12 należy zauważyć, że został on wydany w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej po wznowieniu postępowania w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych za 2006r. i wysokości odsetek za zwłokę z tytułu nieuiszczenia w należnej kwocie zaliczki na podatek dochodowy za miesiąc kwiecień 2006r. Tym samym nie można twierdzić, że sprawa podatku od towarów i usług została przesądzona, a w konsekwencji również rozstrzygnięta poprzez fakt wydania ww. wyroku i uznania racji strony skarżącej w sprawie podatku dochodowym od osób prawnych. Sad zauważa, że dla uznania racji strony skarżącej w sprawie podatku od towarów i usług nie jest wystarczające automatyczne przeniesienie ustaleń z decyzji, czy z wyroku dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych. Ponadto podnieść należy, że wyrok ten zapadł w sprawie decyzji odmawiającej uchylenia decyzji ostatecznej po wznowieniu postępowania. Dotyczył zatem zastosowania innej instytucji wzruszenia decyzji ostatecznej, niż w przedmiotowej sprawie. Podać też należy, że korekta sprzedaży z M. W. była okolicznością podnoszoną już w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności wszczętego w wyniku pierwszego wniosku Spółki, co wynika z uzasadnienia decyzji z dnia [...].
(s. 3 uzasadnienia).
Sąd zauważa, że w skardze strona odwołuje się do art. 240 § 1 pkt 5 O.p., na podstawie którego w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji nieznane organowi, który wydał decyzję. W konsekwencji Spółka powołuje się przed tut. Sądem na przesłankę wznowienia postępowania. Podnosi, że fakt posiadania długu przez p.W. był znany organom podatkowym, ale konieczność korekt i redukcji wysokości jego zobowiązań w wyniku zawartego porozumienia oraz uchwały współwłaścicieli Spółki "W." jest nową okolicznością, która uzasadniałaby wznowienie postępowania, a organ nie wiedział o tym fakcie. Zdaniem strony, przedstawione fakty i dowody mają istotny wpływ na określenie podatku od towarów i usług.
W związku z tą argumentacją skargi należy podnieść, że przedmiotem oceny przez tut. Sąd jest decyzja w sprawie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej. Wniosek z dnia [...]. zawierał jednoznaczne żądanie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej, a nie żądanie zastosowania instytucji wznowienia postępowania (d.: k. 47 akt administracyjnych). Podnoszenie dopiero na etapie skargi argumentacji dotyczącej istnienia - zdaniem Skarżącej - przesłanek wznowienia postępowania, nie może stanowić podstawy do jej uwzględnienia. Sąd nie może oceniać sprawy odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, pod kątem możliwości wystąpienia przesłanek wznowienia postępowania. Granice sprawy zakreślone zostały wnioskiem Spółki, która żądała stwierdzenia nieważności decyzji powołując się na jedną z przesłanek ustawowych, a nie wznowienia postępowania. Podnieść należy, że wznowienie postępowania i stwierdzenie nieważności decyzji, to dwa odrębne tryby wzruszenia decyzji ostatecznej.
Reasumując należy stwierdzić, że zgodna z prawem jest odmowa organu wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej z dnia [...]. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006r., ponieważ w obrocie prawnym pozostaje już decyzja odmawiająca stwierdzenia nieważności tej samej decyzji, w przedmiocie której powtórnie strona skarżąca złożyła wniosek.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd oddalił skargę.