Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2004 r.
Tezy

Pojęcie robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, zawarte w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 54 poz. 535 ze zm./ obejmuje jedynie samą usługę montażu okien, bez użytych do jej wykonania materiałów /okien/, które w takim przypadku wyodrębnić należy jako odpłatną dostawę towaru.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi Stanisława C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 14 stycznia 2005 r. (-) w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2004 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/7

Zaskarżoną decyzją z dnia 14 stycznia 2005 r. Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego B. z 5 listopada 2004 r. określającą Stanisławowi Cz. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do poniesienia na następny miesiąc w podatku od towarów i usług za miesiąc maj 2004 r. w kwocie 120.690 zł oraz ustalającą dodatkowe zobowiązanie podatkowe w tym podatku za wskazany okres w kwocie 4.872 zł.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy powołał się na następujące ustalenia faktyczne: w następstwie przeprowadzonego postępowania podatkowego ustalono, że podatnik zaniżył podatek należny za miesiąc maj 2004 r. przez zastosowanie niewłaściwej stawki podatku do dostawy stolarki okiennej w obiektach budownictwa mieszkaniowego. W efekcie organ pierwszej instancji wydał decyzję, w której określił nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w podatku od towarów i usług za maj 2004 r. oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe.

W odwołaniu od tej decyzji podatnik zarzucił naruszenie art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług poprzez błędną interpretację tego przepisu i opodatkowanie usług budowlanych według stawki 22 procent w części dostarczonych materiałów oraz art. 2 Konstytucji RP z uwagi na ustalenie dodatkowego zobowiązania podatkowego na podstawie art. 109 ust. 6 ustawy, wnosząc o uchylenie decyzji w całości.

Podatnik wskazał, że niezasadnie organ podatkowy przyjął, iż odpłatna dostawa stolarki okiennej łącznie z montażem w budynkach mieszkalnych winna być podzielona na dostawę towaru opodatkowaną stawką 22 procent oraz usługę montażu według stawki 7 procent, o czym stanowi art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie zgadzając się z tym stanowiskiem, wskazał, że stosownie do generalnej zasady określonej w tym przepisie opodatkowaniu stawką 7 procent podlegają roboty budowlano-montażowe oraz remonty i roboty konserwatorskie związane z budownictwem mieszkaniowym; nadto przepis ten ma charakter ogólnikowy, gdyż nie rozstrzyga co do istoty sprawy, jako że nie zawiera warunków, jakie muszą być spełnione do stosowania opodatkowania stawką 7 procent w przypadku robót budowlanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego, nie wyodrębnia dostaw towarów czy też rodzaju czynności wchodzących w skład robót budowlanych. Tym samym nie daje podstaw do rozstrzygania, czy wykonawca zlecenia o charakterze budowlanym dokonuje odrębnie dostawy towaru, a następnie świadczy usługę montażu, demontażu itp. Brak jest podstaw do rozgraniczenia opodatkowania stawką 22 procent /dostawa towarów/ i stawką 7 procent /usług/. Podatnik podkreślił, że takie stanowisko podzielił m.in. Rzecznik Praw Obywatelskich w apelu skierowanym do Ministra Finansów, w którym zwrócił uwagę na aspekt społeczny problemu poprzez dążenie do obniżenia kosztów świadczenia usług budowlanych w obiektach mieszkalnych poprzez opodatkowanie stawką 7 procent tych usług, jak również fakt zniekształcenia konkurencyjności firm przy opodatkowaniu tej samej usługi stawką 7 procent /inni przedsiębiorcy/ i stawką 22 procent /producent stolarki/. Wskazał, że brak jednoznacznej interpretacji przepisów był powodem, iż w dniu 30 czerwca 2004 r. zwrócił się do Urzędu Skarbowego o wydanie opinii w tej sprawie. Podniósł, że analogiczna sytuacja miała miejsce w M. w firmie (...), która prowadzi identyczną działalność gospodarczą.

Strona 1/7