Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirella Łent Sędziowie: Sędzia WSA Halina Adamczewska - Wasilewicz (spr.) Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Krenz- Winiecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2016r. sprawy ze skargi B. Spółka cywilna J. N., K. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2010 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz B. Spółka cywilna J. N., K. W. kwotę 11.027 zł ( jedenaście tysięcy dwadzieścia siedem złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania. 3. umarza postępowanie z wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Decyzją z dnia [...]. Naczelnik Urzędu Skarbowego we [...] określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2010r. Organ stwierdził, że faktury wystawione przez Pośrednictwo Handlowe M. J. Z., J. s.c. J. P., W. O., PW R. M. T. oraz W. T. B. - stwierdzały czynności, które w rzeczywistości nie zostały dokonane. W związku z powyższym, organ na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dalej: "ustawa o VAT", odmówił Spółce prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur.
W złożonym odwołaniu strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania z uwagi na błędną wykładnię przepisów prawa materialnego i rażące naruszenie przepisów postępowania. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie: 1) art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) w zw. z art. 86 ustawy o VAT poprzez nieprawidłowe zastosowanie polegające na uznaniu, że transakcje, z tytułu których Spółka odliczyła podatek naliczony, nie miały miejsca; 2) art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 168 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2006.347.1 ze zm.), dalej: "Dyrektywa 112", poprzez zakwestionowanie prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego, mimo że spełnione były zarówno przesłanki materialne, jak i formalne uprawniające do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony; 3) art. 122, art. 187 § 1, art. 121 § 1, art. 191, art. 188, art. 180, art. 120, art. 123, art. 192, art. 210 § 1 pkt 6 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.) dalej: "O.p." oraz art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), dalej: "Konstytucja". Skarżąca podniosła, że organ podatkowy nie zebrał w sposób wyczerpujący materiału dowodowego, nie przeprowadził wnioskowanych przez Spółkę dowodów z przesłuchań świadków, a tym samym bez faktycznego wyjaśnienia sprawy dokonał jej oceny. Uzasadnienie decyzji nie wyjaśnia wyczerpująco motywów, którymi kierował się organ podatkowy dokonując rozstrzygnięcia w sprawie, a przede wszystkim nie wskazuje, dlaczego pewnym dowodom odmówił wiarygodności. Decyzje wymiarowe wydane dla kontrahentów Spółki, na które powołuje się organ podatkowy, świadczą wprawdzie o nieprawidłowościach w rozliczaniu przez nich podatku VAT, nie są jednak dowodem przesądzającym o tym, że kontrahenci nie dostarczyli zakupionego przez Spółkę towaru. Poza tym organ podatkowy powinien wykazać i udowodnić, że strona miała pełną świadomość uczestniczenia w podejrzanych transakcjach. Zdaniem Spółki, okoliczności tych organ nie wykazał. Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie potwierdza, aby sporne transakcje nie miały miejsca.
Decyzją z dnia [...]. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu organ wskazał, że skarżąca w 2010r. prowadziła we [...] działalność gospodarczą w zakresie handlu złomem. W przedmiotowej sprawie odmówiono Spółce prawa do obniżenia kwot podatku należnego o podatek naliczony w łącznej wysokości [...] zł wynikający z faktur VAT wystawionych przez: Pośrednictwo Handlowe M. J. Z. w kwocie [...]zł; J. s.c. J. P., W. O. w kwocie [...]zł; PW R. M. T. w kwocie [...]zł oraz W. T. B. w kwocie [...]zł, które jak ustalono nie dokumentowały faktycznie dokonanych czynności. Zebrany w sprawie materiał dowodowy świadczy bowiem, że dostawcy towarów do wskazanych firm nie dysponowali faktycznie żadnym towarem, który mógłby zostać zafakturowany. Podmioty te dokonywały wyłącznie obrotu "pustymi fakturami" nie mającymi pokrycia w towarze.