Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Dudra Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Protokolant: Asystent sędziego Daniel Łuczon po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi V. S. sp. z o. o. w W. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego oddala skargę
Syg akt I SA/Bd 132/12
U Z A S A D N I E N I E
Zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Celnej w T. utrzymał w mocy swoje postanowienia z [..] w sprawie stanowiska wierzyciela dotyczącego zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym wniesionych przez zobowiązaną V. Sp. z o.o. z siedzibą w W.(Skarżącą).
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia organ podał, że Dyrektor Izby Celnej w W. prowadzi postępowanie egzekucyjne na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] wystawionego 30 grudnia 2010r. przez Dyrektora Izby Celnej w T.. Zobowiązany wniósł zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej podnosząc, że obowiązek w podatku od gier za miesiąc kwiecień 2010r. objęty ww. tytułem wykonawczym jest niewymagalny. Dyrektor Izby Celnej w T., jako wierzyciel, postanowieniem z [...] zajął stanowisko uznając zarzut niewymagalności obowiązku za niedopuszczalny.
W zażaleniu na to postanowienie Skarżąca wniosła o jego uchylenie i uznanie zgłoszonych zarzutów za uzasadnione. Rozstrzygnięciu zarzuciła naruszenie art. 6 i art. 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2005r. Nr 229, poz. 1954 ze zm. dalej Kpa) w związku z art. 18, art. 33 pkt 2 oraz art. 34 § 1 i 1a ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005r. Nr 229, poz. 1954 ze zm. zwanej dalej ustawa pea).
Podtrzymując zarzut niewymagalności obowiązku objętego przedmiotowym tytułem wykonawczym, Skarżąca powołała się na brak prawidłowego doręczenia postanowienia o nadaniu decyzji organu pierwszej instancji rygoru natychmiastowej wykonalności. W jej ocenie postanowienie w tym względzie nie weszło do obrotu prawnego, albowiem nie zostało prawidłowo doręczone Skarżącej. Jednocześnie zarzut nieprawidłowego doręczenia postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności nie mógł być przedmiotem rozpatrzenia w postępowaniu odrębnym, bowiem nie był podnoszony w zażaleniu na to postanowienie, zaś z ostatecznego postanowienia Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nie wynika, aby organ ten badał prawidłowość doręczenia postanowienia organu I instancji. Spółka stwierdziła, że wierzyciel przed wystawieniem tytułu wykonawczego z urzędu powinien zbadać kwestię wymagalności obowiązku, a w tej sprawie powinien zbadać prawidłowość doręczenia postanowienia o nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.
Dyrektor Izby Celnej nie zgodził się z argumentacją Skarżącej, wskazał że kwestia wymagalności zobowiązania związana z wykonalnością decyzji, czyli nadaniem rygoru natychmiastowej wykonalności, została rozstrzygnięta w odrębnym postępowaniu, zakończonym wydaniem w dniu [...]. postanowienia utrzymującego w mocy postanowienie organu I instancji. W ocenie Dyrektora w toku postępowania w przedmiocie rygoru, Skarżąca nie kwestionowała prawidłowości doręczenia postanowienia pełnomocnikowi ustanowionemu w sprawie podatkowej. Ponadto przedmiotowe postanowienie zostało w ustawowym terminie zaskarżone przez tegoż pełnomocnika działającego w imieniu zobowiązanej, który brał też udział w postępowaniu odwoławczym, nie składając odrębnego dokumentu pełnomocnictwa. Nie oznacza to jednak, że organ odwoławczy rozpoznając wniesione na postanowienie o rygorze zażalenie, kwestii tej nie badał. To właśnie w tamtym postępowaniu organ podatkowy II instancji musiał wziąć pod uwagę z urzędu, dopuszczalność zażalenia. Wniesienie zażalenia na postanowienie, które nie zostało doręczone stronie, czyli nie weszło do obiegu prawnego, obliguje organ odwoławczy, stosownie do treści art. 134 w zw. z art. 144 Kpa do stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia. Skoro w toku instancyjnej kontroli postanowienia, organ takich nieprawidłowości w doręczeniu nie stwierdził i rozpatrzył sprawę merytorycznie, to znaczy, iż uznał, że doręczenie dokonane do rąk pełnomocnika było prawidłowe. Organ zauważył, że podstawą zarzutu w postępowaniu egzekucyjnym nie jest brak doręczenia rozstrzygnięcia, które pozwala na przymusową realizację obowiązku określonego w nieostatecznej decyzji, a wynikający z tego brak wymagalności obowiązku.