Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Pietrasik Sędziowie Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Sędzia WSA Leszek Kleczkowski (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Krenz- Winiecka po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 stycznia 2015r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej oddala skargę
Wnioskiem z dnia [...] M.K., wystąpił o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji Wójta Gminy W. z dnia [...] (nr [...]) ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku rolnego za rok 2013.
Po przeprowadzonym postępowaniu podatkowym, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. decyzją z dnia [...] odmówiło stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Wójta. W toku postępowania organ I instancji otrzymał informację pochodzące od K. Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych w W., iż zgodnie z jego ewidencją w miejscowości B., Zarząd nie posiada wałów przeciwpowodziowych.
Kolegium przeprowadziło następnie dnia [...] oględziny spornego gruntu. W toku oględzin stwierdzono, że przedmiot opodatkowania położony jest między mostem autostradowym od zachodu a skarpą wiślaną od południowego wschodu. Przy moście został zlokalizowany półokrągły (owalny) nasyp, którego koniec nie jest połączony ze skarpą. Kolejny nasyp położony jest na ulicy C. (biegnie nim droga). Sztuczny nasyp, którym biegnie droga nie jest połączony ze skarpą.
Kolegium stwierdziło, że rzeczywiście trudno wskazać na pobliskim terenie klasyczny wał przeciwpowodziowy. Jego funkcje pełni skarpa wiślana. Grunt podatnika położony jest na terenie zalewowym, a most autostradowy utrudnia odpływ wody. Kolegium uznało, iż półokrągły wał u nasady mostu można potraktować jako wał, ale trudno mówić o tym, aby pełnił on funkcje przeciwpowodziowe, skoro nie jest połączony ze skarpą. Zdaniem organu zdaje się on osłaniać most przed naporem wody. W opinii Kolegium kwalifikacja tego wału jako przeciwpowodziowego nie jest wykluczona, ale też na pewno nie można jej stwierdzić jednoznacznie.
Reasumując organ podkreślił, iż przesłanką stwierdzenia nieważności jest tylko sytuacja, gdy decyzja "została wydana z rażącym naruszeniem prawa" (art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej). Wskazano, że zwrot ten był już wielokrotnie interpretowany w orzecznictwie sądów administracyjnych i powszechnie przyjmuje się, że musi tu chodzić o oczywiste, bezdyskusyjne naruszenie prawa. Nawet, jeżeli w niniejszej sprawie naruszono prawo, to nie było owo naruszenie prawa oczywiste. Tymczasem zasadą jest trwałość decyzji ostatecznych. Podważyć je można tylko w wypadkach wyraźnie wskazanych w przepisach prawa.
Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem skarżący złożył odwołanie z dnia [...] od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. W odwołaniu skarżący podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie wskazując, iż organ dokonał nieprawidłowej interpretacji przepisów, a w szczególności art. 247 § 2 pkt 3 Ordynacji podatkowej oraz art. 12 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku rolnym.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. decyzją z dnia [...] utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu podkreślono, iż stosownie do art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy stwierdza nieważność decyzji ostatecznej, która została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej zachodzi wtedy, gdy treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu prawa i gdy charakter tego naruszenia powoduje, że owa decyzja nie może być akceptowana jako akt wydany przez organ praworządnego państwa. Kolegium biorąc powyższe pod uwagę wyraziło opinie, iż skoro kwalifikacja omawianego wału jako przeciwpowodziowego nie jest wykluczona, ale także na pewno nie można jej stwierdzić jednoznacznie, nie może być mowy o rażącym naruszeniu prawa.