Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Mirella Łent Sędziowie: sędzia WSA Agnieszka Olesińska sędzia WSA Leszek Kleczkowski (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Stanisława Majkut po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 lipca 2020r. sprawy ze skargi C. sp. z o.o. w G. na decyzję Inne z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2016 r. oddala skargę
Decyzją z dnia [...]. Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w T. określił skarżącej spółce wysokość podatku dochodowego od osób prawnych za 2016 r. w kwocie [...]zł. Organ w toku postępowania podatkowego uznał księgi prowadzone przez spółkę za nierzetelne w części dotyczącej ujęcia w nich fikcyjnych faktur wystawionych na jej rzecz przez firmę F.H.U. M. M. L. na kwotę [...]zł, z uwagi na fakt, że faktury będące podstawą zapisów stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane.
Z uwagi na powyższe organ I instancji wyłączył kwoty wynikające z faktur VAT z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "u.p.d.o.p.") i ustalił zaniżenie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2016 r. o kwotę [...]zł.
Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem spółka złożyła odwołanie, wnosząc o jego uchylenie w całości. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie przepisów postępowania w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy, tj.: art. 121, 122, 187 § 1, 191, i 210 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (dalej: "O.p."). W związku z powyższymi zarzutami strona wniosła o uchylenie decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenie przez organ pierwszej instancji.
Decyzją z dnia [...]. Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w T. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu podniósł, że w 2016 r. działalność C. spółki z o.o. polegała głównie na wykonywaniu usług doręczania korespondencji/przesyłek. Faktury sprzedaży dotyczące usług spółka wystawiała na rzecz tylko jednej firmy - I. S.A. w K..
W toku kontroli celno-skarbowej organ pierwszej instancji wystąpił do kontrahentów spółki o przekazanie informacji i dokumentów dotyczących transakcji sprzedaży dokonanej na jej rzecz w 2016 r., tj. wskazanie zakresu usług świadczonych na rzecz spółki, potwierdzenie, że faktury sprzedaży wystawione na rzecz spółki C. zostały zaewidencjonowane w księgach podatkowych i wykazane w zeznaniu podatkowym za 2016 r. Trzy firmy udzieliły odpowiedzi na zapytanie, właścicielkę jednej firmy przesłuchano. Natomiast odpowiedzi na pismo z takim samym zapytaniem nie udzielił główny kontrahent spółki, tj. F.H.U. [...] M. L., który na rzecz strony, w okresie od [...] r. do [...] r., wystawił 82 faktury VAT na łączną kwotę [...]zł. Na wszystkich fakturach wystawca podał adres: ul. [...]/3, [...] G., jako formę płatności wskazano gotówkę - termin płatności 30 dni. Wartość netto wynikającą z powyższych faktur spółka zaksięgowała jako koszt uzyskania przychodów.
Organ odwoławczy wskazał, że skarżąca nie przedłożyła żadnych dokumentów potwierdzających zawarcie umowy z firmą F.H.U. [...]. Przesłuchany J. S., który w 2016 r. pełnił w skarżącej spółce funkcję prezesa, na zadane pytanie odnośnie zawarcia umowy nie pamiętał, kiedy została zawarta umowa pomiędzy ww. podmiotami. Organ podkreślił, że J. S. zobowiązał się do przekazania dokumentów dotyczących sprawdzenia wiarygodności F.H.U. [...] do dnia [...] r. oraz przedłożenia do dnia [...] r. pisemnej odpowiedzi na wszelkie pytania, na które nie udzielił odpowiedzi w toku przesłuchania w dniu [...] r. Z powyższych zobowiązań jednak się nie wywiązał.