Każde z małżonków, z których jedno jest zatrudnione w charakterze dozorcy domu stanowiącego własność osoby fizycznej lub osoby prawnej nie będącej jednostką gospodarki uspołecznionej, jest stroną w sprawie lokalu przydzielonego jednemu z nich w związku z wykonywaniem funkcji dozorcy /art. 35 ust. 3 w związku z art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Władysława B. na decyzję Ministra Administracji i Gospodarki Przestrzennej z dnia 29 marca 1985 r. w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie dotyczącej opróżnienia lokalu i przydziału pomieszczenia zastępczego.
Decyzją Dyrektora Wydziału Spraw Lokalowych Urzędu Wojewódzkiego w P. z dnia 23 lipca 1984 nr GM-8176/M/345/84, wydaną w trybie odwoławczym, zakończone zostało postępowanie administracyjne w sprawie opróżnienia przez Barbarę B. wraz ze wszystkimi osobami prawa jej reprezentującymi lokalu nr 2 w domu nr 33 przy ul. G.L. i przydziału jej lokalu nr 34 w domu nr 11 przy ul. K. w P. jako pomieszczenia zastępczego. W uzasadnieniu tej decyzji podano, że Barbara B. otrzymała przydział lokalu nr 2 w domu nr 33 przy ul. G.L. w związku z pełnieniem funkcji dozorcy w tym budynku, stanowiącym własność prywatną. Barbara B. jednak zrezygnowała z pracy w charakterze dozorcy domu, wobec czego - na wniosek administratora budynku - została wydana decyzja o opróżnieniu lokalu zajmowanego dotychczas przez rodzinę Barbary B. i o przydzieleniu jej pomieszczenia zastępczego. Materialnoprawną podstawę tej decyzji stanowił art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/.
W dniu 23 października 1984 r. Władysław B. /mąż Barbary B./ wystąpił z wnioskiem o wznowienie postępowania zakończonego powyższą decyzją, "z uwagi na niezgodność podanych danych przez administrację domu w P. ul. Ch. 21 i G.W. 33 w sprawie rozwiązania umowy o pracę przez żonę". We wniosku tym podał, że rozwiązanie umowy nastąpiło na skutek złego stanu zdrowia żony i dołączył kserokopię zaświadczenia lekarskiego, w którym podano między innymi, że ze względu na stan zdrowia i powtarzające się okresowo spadki hemoglobiny przeciwwskazana jest ciężka praca fizyczna.
Dyrektor Wydziału Spraw Lokalowych Urzędu Wojewódzkiego w P. decyzją z dnia 24 stycznia 1985 nr GKM-8176-M/982/84 odmówił wznowienia postępowania administracyjnego w sprawie zakończonej decyzją omówioną na wstępie. W uzasadnieniu tej decyzji podał, że tylko przy wystąpieniu jednej z przesłanek wymienionych w art. 145 par. 1 Kpa może nastąpić wznowienie postępowania i uchylenie decyzji poprzednio wydanej. Natomiast we wniosku Władysława B. nie wskazano żadnej z przesłanek objętych art. 145 par. 1 Kpa, przy czym okoliczność dotycząca stanu zdrowia żony wnioskodawcy, podana we wniosku, była znana organowi, który wydał decyzję ostateczną, gdyż kserokopia tego samego zaświadczenia lekarskiego była dołączona do odwołania od decyzji organu I instancji z dnia 11 czerwca 1984 r.
Od decyzji o odmowie wznowienia postępowania Władysław B. odwołał się do Ministra Administracji i Gospodarki Przestrzennej, podnosząc głównie okoliczności dotyczące zasadności nakazania opróżnienia lokalu zajmowanego dotychczas oraz przydzielenia pomieszczenia zastępczego, a także stanu zdrowia żony, stwierdzonego powoływanym już zaświadczeniem.
Decyzją z dnia 29 marca 1985 nr MG-0/087-K-96/85, wydaną w imieniu Ministra Administracji i Gospodarki Przestrzennej, utrzymano w mocy decyzję o odmowie wznowienia postępowania. W uzasadnieniu tej decyzji stwierdzono, że zarzuty podniesione w odwołaniu nie uzasadniają wznowienia postępowania i uchylenia kwestionowanych decyzji. Z treści tego uzasadnienia wynika, iż przyjęto, że lokal nr 2 w domu nr 33 przy ul. G.L. w P. był mieszkaniem funkcyjnym.