Artykuł 18 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach /Dz.U. nr 27 poz. 192 ze zm./ ma zastosowanie do nieruchomości rolniczych wtedy, gdy na skutek podziału nabędą one innego charakteru. Art. 18 ust. 3 natomiast dotyczy podziału nieruchomości rolnej, gdy po podziale pozostanie ona w użytkowaniu rolnym, a zatem nie może być podstawą prawną decyzji odmawiającej wyrażenia zgody na podział nieruchomości rolnej, jeśli z planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego wynika, że nieruchomość znajduje się na terenie przeznaczonym pod budownictwo jednorodzinne, a współwłaściciele zamierzają po dokonaniu podziału wykorzystać ją pod takie budownictwo. Stan taki bowiem odpowiada hipotezie z art. 18 ust. 1 ustawy.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Zofii D. na decyzję Wojewody Suwalskiego z dnia 20 maja 1982 r. w przedmiocie odmowy podziału nieruchomości i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Miasta A. z dnia 22 lutego 1982 r., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody Suwalskiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.
Decyzją z dnia 22 lutego 1982 r. nr BGM.8415/3/81 naczelnik Miasta a. odmówił udzielenia zezwolenia na podział działki nr 2041 o pow. 6.262 m2, będącej współwłasnością Marii d., Czesława D., Reginy D. oraz Heleny S. W uzasadnieniu tej decyzji podano, że Sąd Rejonowy w A., pismem z dnia 28 stycznia 1982 r. I Ns 2319_1/R, wystąpił o wydanie zezwolenia na podział przedmiotowej nieruchomości, Organ administracji państwowej ustalił, że dla terenu położenia działki brak jest planu szczegółowego zagospodarowania przestrzennego, który byłby podstawą do dokonania podziału, natomiast jak wynika z planu ogólnego, działka położona jest na terenach budownictwa jednorodzinnego.
Od tej decyzji odwołały się Zofia D., Helena S., Maria D. i Regina D., podnosząc, że długo już czekają na podział nieruchomości, co uniemożliwia im budowę budynków.
Decyzją z dnia 20 maja 1982 r. nr DG 8415/6/942/96/82 Wojewoda Suwalski zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy. W uzasadnieniu stwierdzono, że działka nr 2041 - zgodnie z ogólnym planem zagospodarowania przestrzennego miasta a. - znajduje się na terenie przeznaczonym pod budownictwo jednorodzinne, a więc jest przeznaczona na cele nierolnicze. Działka ta jest lub może być użytkowana na cele produkcji rolnej, nie wyłączając produkcji ogrodniczej i sadowniczej, a ponieważ powierzchnia jej przekracza 0,5 ha, stanowi nieruchomość rolną w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 listopada 1964 r. w sprawie przenoszenia własności nieruchomości rolnych, znoszenia współwłasności takich nieruchomości oraz dziedziczenia gospodarstw rolnych /Dz.U. 1972 nr 31 poz. 215 ze zm./. Do podziału tej nieruchomości, jako nieruchomości rolniczej, może mieć jedynie zastosowanie art. 18 ust. 3 ustawy z 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach, jednakże w świetle tego przepisu podział nieruchomości rolnej mógłby nastąpić, gdyby plan zagospodarowania przestrzennego przewidywał przeznaczenie terenu pod produkcję rolną. Wobec niespełnienia warunku zgodności podziału z ustaleniami ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego, organ administracji odmówił zgody na podział działki.
Na tę decyzję skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożyła Zofia D. Kwestionuje ona przeznaczenie terenu, na którym znajduje się działka, stwierdzając, że teren ten jest rolniczo wykorzystywany. Skarżąca podnosi też, że niemożliwość przeprowadzenia podziału nieruchomości powoduje stałe kłótnie w rodzinie.
Wojewoda Suwalski w odpowiedzi na skargę podtrzymał swoje argumenty z uzasadnienia decyzji, dodając, że skarga Zofii D. skierowana do Wojewody Suwalskiego została potraktowana jak wniosek dotyczący korekty planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta A. i przesłana do Naczelnika tego miasta. Ewentualna korekta planu, zmieniająca przeznaczenie terenu i ustalająca, że jest on przeznaczony pod produkcję rolną, stwarzałaby możliwość ponownego rozpatrzenia sprawy podziału nieruchomości.