1. Postępowanie w sprawie nadania tytułu zawodowego absolwentowi uczelni wszczynane jest aktem procesowym dziekana o powołaniu komisji egzaminacyjnej, a następnie jest prowadzone przez tę komisję, do właściwości, której należy ustalenie stanu faktycznego sprawy i wydanie decyzji rozstrzygającej tę sprawę, co do istoty lub w inny sposób kończący ją w danej instancji.
2. Praca magisterska ma być samodzielnym opracowaniem tematu na podstawie i z wykorzystaniem dostępnych źródeł. Praca magisterska spełniająca powyższe kryteria, czego dowodem są oceny wystawione przez promotora i recenzenta, jest istotną okolicznością stanu faktycznego sprawy, warunkującą nadanie tytułu magistra.
3. Zgodnie z art. 75 par. 1 Kpa jako dowód w postępowaniu administracyjnym należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W świetle tej definicji przedstawione przez studenta w przewodzie magisterskim opracowanie należy traktować jako środek dowodowy w postaci dokumentu prywatnego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Andrzeja A. na decyzję Rektora Uniwersytetu Warszawskiego z dnia 14 kwietnia 1999 r. w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie nadania tytułu zawodowego magistra - oddalił skargę.
Postanowieniem z 13.11.1998 r. Dziekan Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego wznowił postępowanie w sprawie nadania Andrzejowi A. tytułu zawodowego magistra. O treści tego postanowienia powiadomiono stronę pismem z tej samej daty. Następnie 15.12.1998 r. Dziekan powołał komisję weryfikacyjną do przeprowadzenia postępowania w sprawie przyczyn wznowienia i rozstrzygnięcia istoty sprawy.
Pismami z 16.12.1998 r. (...) poinformowano pełnomocnika procesowego strony o możliwości zapoznania się z aktami sprawy oraz możliwością ustosunkowania się do nich w terminie 30 dni. W odpowiedzi Andrzej A. wniósł o zawieszenie postępowania administracyjnego (...), który to wniosek nie został uwzględniony (...). Nie został również uwzględniony jego wniosek o przedłużenie trzydziestodniowego terminu na ustosunkowanie się do przedstawionych zarzutów (...).
Postanowieniem z 25.01.1999 r. komisja weryfikacyjna uchyliła decyzję komisji egzaminacyjnej z 15.07.1991 r. o nadaniu Andrzejowi A. tytułu zawodowego magistra historii. W uzasadnieniu podkreślono, że przedstawiona przez niego praca magisterska pt. "Niezależne Zrzeszenie Studentów w latach 1986-1989" nie jest pracą samodzielną, gdyż tekst w bardzo znacznym stopniu został przepisany z obronionej wcześniej pracy magisterskiej Marka R. pt. "Niezależne Zrzeszenie Studentów w latach 1986-1989 jako ruch społeczny".
W zażaleniu (...) na to postanowienie pełnomocnik procesowy strony zakwestionował zasadność postanowienia o wznowieniu postępowania, stwierdzając, że zarówno zarządzenie nr 5 Rektora UW z 12.10.1998 r., jak i regulamin studiów z 20.05.1992 r. nie obowiązywały 15.07.1991 r., a więc w dniu wydania decyzji o nadaniu tytułu zawodowego magistra, ich zastosowanie zatem narusza zasadę lex retro non agit. Zaznaczył następnie, że decyzja ta jest decyzją w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego, a więc wznowienie postępowania w sprawie zakończonej tą decyzją powinno nastąpić w trybie na zasadach określonych w tym kodeksie. Zarzucił wreszcie, że wznowienie postępowania na podstawie art. 145 par. 1 pkt 1 Kpa pozostaje w sprzeczności z par. 2 tegoż artykułu, albowiem nie zostały spełnione wskazane w nim przesłanki, tzn. ani sfałszowanie dowodu w niniejszej sprawie nie jest oczywiste, ani też wznowienie postępowania nie jest niezbędne dla uniknięcia niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia ludzkiego albo poważnej szkody dla interesu społecznego.
Decyzją z 14.04.1999 r. Rektor Uniwersytetu Warszawskiego utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu stwierdzono, że tak wznowienie postępowania, jak i uchylenie decyzji o nadaniu tytułu zawodowego magistra jest zasadne w świetle art. 145 par. 1 pkt 1 i par. 2 Kpa. Zgodnie z zawartym w nich uregulowaniem, postępowanie wznawia się, jeżeli dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe, przy czym postępowanie może być wznowione w takim przypadku także przed stwierdzeniem sfałszowania dowodu orzeczeniem sądu, jeżeli sfałszowanie jest oczywiste, a wznowienie postępowania jest niezbędne dla uniknięcia poważnej szkody dla interesu społecznego. W świetle zebranego materiału dowodowego fakt przedstawienia przez Andrzeja A. pracy magisterskiej przepisanej - w stopniu uniemożliwiającym uznanie jej za samodzielną - z innej pracy magisterskiej, obronionej wcześniej, nie budzi najmniejszych wątpliwości, co przesądza o oczywistości sfałszowania dowodu na okoliczność umiejętności samodzielnego przygotowania opracowania na piśmie. Spełniona została także druga przesłanka, warunkująca dopuszczalność wznowienia postępowania z tej przyczyny. Dopuszczenie się fałszerstwa pracy magisterskiej jest działaniem wyrządzającym poważną szkodę interesowi społecznemu. Z uwagi na znaczenie tytułu magistra dla kariery zawodowej, uprawnień, jakie on za sobą niesie, np. możliwość zdobywania stopni naukowych oraz ogólny prestiż wyższego wykształcenia, niezbędne jest, aby istniała całkowita pewność, że osoby legitymujące się tym tytułem są rzeczywiście do tego upoważnione.