Niespełnienie przez określony podmiot ustawowych przesłanek do uzyskania mienia ogólnonarodowego w trybie komunalizacyjnym nie oznacza bezprzedmiotowości postępowania dającej podstawę do jego umorzenia, lecz jedynie brak podstaw do wydania decyzji pozytywnej dla strony.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Zarządu Miasta L. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia 10 czerwca 1992 r. w przedmiocie uchylenia decyzji o odmowie stwierdzenia nabycia mienia i umorzenia postępowania komunalizacyjnego i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję.
Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją z dnia 10 czerwca 1992 r. nr KKU-924/92/AW uchyliła decyzję Wojewody (...) z dnia 15 kwietnia 1992 r. nr GGG. GK. 726/IV/673/92, odmawiającą stwierdzenia nabycia przez Miasto L. własności nieruchomości uregulowanej w księdze wieczystej nr 1142, oraz umorzyła postępowanie pierwszej instancji. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podniósł, że nieruchomość była wpisana w księdze wieczystej Kw nr 1142 na rzecz Skarbu Państwa. Ostatni wpis w dziale II tej księgi nastąpił dnia 14 stycznia 1948 r. i jest aktualny. Poprzedni wpis z dnia 5 listopada 1931 r. jest nieaktualny wobec późniejszej zmiany właściciela. Sporna nieruchomość pozostaje w zarządzie Zakładu Remontowego Urządzeń Gazowniczych w P. Jest to przedsiębiorstwo państwowe, którego mienie podlega szczególnej ochronie prawnej /art. 48 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych - Dz.U. 1991 nr 18 poz. 80/. Organem założycielskim tego przedsiębiorstwa jest (...) Okręgowy Zakład Gazowniczy, który za pośrednictwem Przedsiębiorstwa Nafty i Gazu podlega Ministrowi Przemysłu i Handlu. Z tego względu nie było podstaw prawnych do komunalizacji, o których mowa w art. 5 ust. 1-3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./. W takiej sytuacji (...) postępowanie komunalizacyjne powinno było ulec umorzeniu, jako bezprzedmiotowe. Dlatego też decyzja Wojewody została uchylona, a postępowanie pierwszej instancji umorzono /art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa/. Odmowa stwierdzenia nabycia własności byłaby uzasadniona, gdyby sprawa dotyczyła rozpoznania wniosku Prezydenta Miasta L., złożonego w trybie art. 5 ust. 4 ustawy komunalizacyjnej lub art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/. W rozważanej sprawie sytuacja taka nie występowała.
Na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł Zarząd Miasta L. Skarżący domagał się uchylenia zaskarżonej decyzji i stwierdzenia, że Miasto L. nabyło na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy z dnia 10 maja 1990 r. z mocy prawa własność nieruchomości zabudowanej, stanowiącej działkę nr 2/6 i działkę nr 2/10, o łącznej powierzchni 6823 m2; dla nieruchomości tej prowadzona jest księga wieczysta Kw nr 1142A, w której widniał wpis Gmina Miasto L. /obecnie księga wieczysta Kw nr 24640 na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w L. z dnia 15 grudnia 1992 r./. Grunty te zostały ujęte w kartach inwentaryzacyjnych, ponieważ stosownie do art. 6 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami w brzmieniu przed nowelizacją ustawy z dnia 29 września 1990 r. podlegają komunalizacji z mocy prawa w całości. Zakład Remontowy Urządzeń Gazowniczych w piśmie z dnia 25 maja 1992 r. do Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej stwierdzał, że zarząd gruntu sprawował na podstawie decyzji Urzędu Miejskiego w L. z dnia 18 kwietnia 1988 r. nr GG. 8240/36/88. Nie odpowiada to prawdzie, ponieważ ta decyzja dotyczyła podziału nieruchomości. Przedsiębiorstwo w dniu 27 maja 1990 r. nie sprawowało zarządu (...) i nie legitymuje się decyzją o przekazaniu mu spornego gruntu w zarząd. Dlatego też Zarząd Miasta L. zajmuje stanowisko, iż w dniu 27 maja 1990 r. nieruchomość była we władaniu Przedsiębiorstwa i stanowiła zasób w rozumieniu art. 6 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. Powołany w decyzji Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej art. 48 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. 1991 nr 18 poz. 80/ nie znajduje w tej sprawie zastosowania. Przez wydanie decyzji stwierdzającej nabycie własności mienia nie następuje podział mienia przedsiębiorstwa państwowego.