1. Pismo właściwego organu administracji, informujące o wstąpieniu wskazanej osoby w stosunek najmu lokalu mieszkalnego /art. 691 Kc/, jest zaświadczeniem, a nie decyzją administracyjną.
2. Brak jest podstaw do stwierdzenia przez organ wyższego stopnia nieważności zaświadczenia na podstawie art. 156 par. 1 Kpa.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał ze względów formalnych zasadność skargi Kazimierza S. na decyzję Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 6 stycznia 1983 r. w przedmiocie wstąpienia w stosunek najmu lokalu mieszkalnego i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Wojewody Toruńskiego, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Z akt sprawy wynika, że najemcą lokalu nr 1 w domu nr 19 przy ul. W. G. w T. był Czesław T., który zmarł w dniu 13 września 1981 r. Po śmierci najemcy, o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu i przydział tego lokalu wystąpił Kazimierz S., który podał, że Czesław T. był jego wujkiem, z którym mieszkał i prowadził gospodarstwo domowe.
Kierownik Wydziału Spraw Lokalowych Urzędu Miejskiego w T., działając z upoważnienia Prezydenta Miasta T., pismem z dnia 25 września 1981 r. nr GKL.8174-P/103/81 stwierdził, że Kazimierz S. na podstawie art. 691 Kc wstąpił w stosunek najmu lokalu nr 1 w domu nr 19 przy ul. W. G.
W wyniku sprzeciwu Prokuratury Rejonowej w T., dyrektor Wojewódzkiego Zarządu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, działając z upoważnienia Wojewody Toruńskiego, decyzją z dnia 25 czerwca 1982 r. nr GT 8174/1/132/82, na podstawie art. 156 par. 1 pkt 1 i 2, art. 157 par. 1 i 2 oraz art. 158 par. 1 Kpa, stwierdził nieważność - jak podał - decyzji Urzędu Miejskiego w T. z dnia 25 września 1981 r. nr GKL.8174-P/103/81 w sprawie stwierdzenia, że Kazimierz S. ma prawo do zajmowania po śmierci Czesława T. powyższego lokalu. W uzasadnieniu decyzji podał, że ustalenie, czy osoba bliska najemcy, która stale z nim mieszkała aż do chwili śmierci, wstąpiła na podstawie art. 691 Kc w stosunku najmu lokalu podlegającego szczególnemu trybowi najmu, należy do sądu powszechnego, nie zaś do terenowego organu administracji państwowej. A zatem przez wydanie decyzji stwierdzającej prawo Kazimierza S. do zajmowania lokalu po śmierci Czesława T. doszło do rażącego naruszenia przepisów o właściwości. Ponadto decyzja ta w sposób rażący narusza - czytamy w uzasadnieniu decyzji - inne przepisy prawne, w szczególności zaś art. 77 par. 1 i art. 107 Kpa, jako że organ administracji państwowej nie przeprowadził postępowania dowodowego, a wydana decyzja nie zawiera wszystkich niezbędnych elementów.
Minister Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska, po rozpatrzeniu odwołania Kazimierza S., decyzją z dnia 6 stycznia 1983 r. nr MGO/087-k-254/82 utrzymał w mocy omówioną wyżej decyzję z dnia 25 czerwca 1982 r. nr GT 8174/1/132/82, z uzasadnieniem, że zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 1977 r. III CZP-10/77 ustalenie, czy osoba bliska najemcy wstąpiła w stosunek najmu lokalu mieszkalnego na podstawie art. 691 Kc, należy do drogi sądowej.
Tę ostatnią decyzję Kazimierz S. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego, wywodząc między innymi, że z wujkiem - Czesławem T. - prowadził gospodarstwo domowe i opiekował się nim, jako że był to człowiek starszy. Na swój koszt przeprowadził kapitalny remont spornego lokalu. Zdaniem skarżącego, Urząd Miejski w T. postąpił słusznie i humanitarnie, przydzielając mu ten lokal mieszkalny.
W odpowiedzi na skargę organ administracji państwowej podał, że nie znalazł podstaw do zmiany stanowiska zawartego w zaskarżonej decyzji. Ministerstwo uznało, że stanowisko organu II instancji jest uzasadnione, z akt sprawy bowiem wynika, że Kazimierz S. w chwili śmierci najemcy zamieszkiwał w kawalerce B-skiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego przy ul. B. w T. W tej sytuacji, skoro podaje, że opiekował się Czesławem T., rozstrzygnięcie, czy wstąpił w stosunek najmu lokalu nr 1 w domu nr 19 przy ul. W. G. w T., należy do Sądu.