Obrona interesów zawodu aptekarza /art. 7 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich /Dz.U. nr 41 poz. 179 ze zm./ nie wymaga oceny ani zdolności prawnej ubiegającego się o koncesję podmiotu ani też celowości podejmowania działalności przez ten podmiot.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Samodzielnego Publicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej w M.M. na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Aptekarskiej z dnia 25 lutego 1998 r. w przedmiocie koncesji na prowadzenie apteki i na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną uchwałę oraz poprzedzającą ją uchwałę Prezydium Okręgowej Rady Aptekarskiej w W. z dnia 13 stycznia 1998 r.
Prezydium Okręgowej Rady Aptekarskiej w W. /działając w imieniu tej Rady/ na podstawie art. 29 pkt 5 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich /Dz.U. nr 41 poz. 179 ze zm./ uchwałą z dnia 13 stycznia 1998 r. nr (...), mającą walor postanowienia w rozumieniu art. 106 Kpa, wydanego w związku z postępowaniem prowadzonym przez Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w (...) na podstawie art. 33 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym /Dz.U. nr 105 poz. 452 ze zm./, (...) negatywnie zaopiniowało wniosek Samodzielnego Publicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej w M.M. o wydanie koncesji na prowadzenie apteki typu "B" w budynku przychodni zdrowia. Prezydium Naczelnej Rady Aptekarskiej /działając w jej imieniu/ uchwałą z dnia 25 lutego 1998 r. nr (...) utrzymało tę uchwałę w mocy.
Organ pierwszej instancji powołał się na opinię Delegatury S. Okręgowej Izby Aptekarskiej w W. z dnia 2 września 1997 r. oraz swoje postanowienie z dnia 30 września 1997 r., w których podnoszono przede wszystkim, że - w świetle ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej /Dz.U. nr 91 poz. 408 ze zm./, zwłaszcza w brzmieniu nadanym przez ustawę zmieniającą z dnia 20 czerwca 1997 r. /Dz.U. nr 104 poz. 661/ - do zadań tych zakładów nie należy prowadzenie aptek i nie stosuje się do nich przepisów o działalności gospodarczej, przy czym łączenie ordynowania leków z ich dystrybucją jest niedopuszczalne. Apteki takie byłyby finansowane za środków budżetowych, co narusza zasady uczciwej konkurencji. Organ pierwszej instancji stwierdził ponadto, że z protokołu lustracji z dnia 13 sierpnia 1997 r., dokonanej przez Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w (...) z udziałem przedstawicieli Delegatury Okręgowej Izby Aptekarskiej w W., wynika, iż przeznaczony na aptekę lokal nie odpowiada wymaganiom określonym w zarządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 13 listopada 1992 r. w sprawie typów aptek, zakresu i rodzaju czynności należących do aptek poszczególnych typów oraz wymogów dotyczących lokalu i wyposażenia apteki /M.P. nr 37 poz. 277/, gdyż ma mniejszą powierzchnię funkcjonalną /nie 109,29 m2, jak twierdzi wnioskodawca, lecz 79,34 m2 zamiast 80 m2/ i brak w nim pomieszczenia do prowadzenia zajęć szkoleniowych.
Organ odwoławczy również podał, że lokal nie odpowiada przepisom, oraz podniósł, że apteka typu "B" nie zapewnia kompleksowej obsługi pacjentów /nie wykonuje recept, nie pełni dyżurów, nie prowadzi szkoleń absolwentów w pełnym zakresie/. Wreszcie stwierdził, że skupienie w jednym ręku ordynowania i sprzedaży leków mogłoby budzić nieufność pacjentów, gdyż "pacjent nie miałby pewności, czy jest leczony z uwagi na korzyści materialne ZOZ-u, czy z uwagi na jego dobro, a to mogłoby obniżyć skuteczność leczenia".
Występując ze skargą na te postanowienia, Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w M.M. stwierdził, że lokal apteki odpowiada przepisowym wymaganiom i że potwierdza to dokumentacja techniczna, sporządzona właśnie do celów postępowania koncesyjnego. Zespół zarzucił ponadto, że samorząd aptekarski zmierza wprost do ograniczenia konkurencji, a obawa przed skupieniem w jednym ręku ordynowania i sprzedaży leków jest nieuzasadniona, gdyż "jeżeli taka sytuacja będzie budzić nieufność pacjenta, to pacjent do tej apteki nie przyjdzie i to będzie problemem SP ZOZ w M.M., a nie Prezydium Naczelnej Rady Aptekarskiej".