Z art. 149 par. 2 i art. 151 par. 1 Kpa wynika, że decyzja zapadła w wyniku wznowienia postępowania musi rozstrzygać istotę sprawy, nie może natomiast orzekać o przekazaniu sprawy organowi niższej instancji do ponownego rozpatrzenia.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Estelli W. na decyzję Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 stycznia 1983 r. w przedmiocie sprzedaży budynku mieszkalnego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewody Leszczyńskiego, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.
Decyzją z dnia 16 listopada 1981 r. nr ZGT-8225/Rej2/81 Naczelnik Miasta i Gminy w W. orzekł o sprzedaży Estelli W. budynku mieszkalnego w W. przy ul. 1 M. nr 31, składającego się z trzech izb mieszkalnych o kubaturze 289 m3.
Od tej decyzji wniosła odwołanie Władysława P., podnosząc, że nieruchomość ta powinna być jej sprzedana, gdyż przemawiają za tym jej warunki rodzinne i mieszkaniowe. Odwołanie złożyła również Bronisława A.
Wojewoda Leszczyński, decyzją z dnia 7 stycznia 1982 r. nr GT-V-8225/21/81, rozpatrując jedynie odwołanie Bronisławy A., zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy.
Postanowieniem z dnia 11 sierpnia 1982 r. nr GKM-l8225/15/82 wojewoda Leszczyński - na mocy art. 145 par. 1 pkt 4 i 5 Kpa - wznowił postępowanie w sprawie sprzedaży na rzecz Estelli W. nieruchomości zabudowanej w W. przy ul. 1 M. nr 31, gdyż w dniu 1 listopada 1981 r. Estella W. otrzymała z puli Prezydenta Miasta G. spółdzielczy lokal mieszkalny typu M-2 w G. przy ul. N. nr 5a m 5 do którego w dniu 9 grudnia 1981 r. nabyła własnościowe prawo do lokalu. Ponadto w postępowaniu odwoławczym bez własnej winy nie brała udziału Władysława P., ponieważ Urząd Miasta i Gminy w W. nie przekazał wniesionego przez nią odwołania.
Decyzją nr GT-8225/15/82 z dnia 7 września 1982 r. Wojewoda Leszczyński uchylił swoją decyzję z dnia 7 stycznia 1982 r. oraz decyzję Naczelnika Miasta i Gminy w W. z dnia 16 listopada 1981 r. w sprawie sprzedaży Estelli W. nieruchomości zabudowanej w W. przy ul. 1 M. nr 31 i przekazał sprawę Naczelnikowi Miasta i Gminy w W. do ponownego rozpatrzenia sprzedaży na rzecz innych wnioskodawców, kwalifikujących się do nabycia tej nieruchomości. W uzasadnieniu tej decyzji podniesiono, że Estella W. przed otrzymaniem decyzji o sprzedaży nieruchomości w W. była w posiadaniu lokalu mieszkalnego w G. i nie zrezygnowała z tego lokalu na rzecz spółdzielni mieszkaniowej, czym naruszyła przepis art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach /Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159 ze zm./.
Od tej decyzji odwołała się Estella W., a Minister Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska decyzją z dnia 31 stycznia 1983 r. nr MGO/087-K-302/82 zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy, podzielając argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej odwołaniem decyzji.
Na tę decyzję skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożyła Estella W., stwierdzając, że zrzeszenie się mieszkania na rzecz spółdzielni mieszkaniowej mogłoby nastąpić, gdyby skarżąca zamieszkała już w swojej nieruchomości w W., gdyż gdzieś musi mieszkać. Estella W. stwierdza też, że pominięto okoliczność, iż nieruchomość tę dostała jako rekompensatę za mienie pozostawione za granicą. Skarżąca kwestionuje też podstawę wznowienia postępowania, podnosząc, że Władysława P. odwołanie od decyzji Naczelnika Miasta i Gminy w W. złożyła w biurze "Samopomocy Chłopskiej", co nie może być uznane za złożone we właściwym urzędzie.