1. Przepis art. 59 par. 2 Kpa stanowi, że o przywróceniu terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia postanawia ostatecznie organ właściwy do rozpatrzenia odwołania lub zażalenia. Na postanowienie to nie służy środek odwoławczy, a co za tym idzie nie ma do niego zastosowania przepis art. 127 par. 3 Kpa. Oznacza to spełnienie przesłanki z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ niezbędnej do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na postanowienie o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.
2. Przed wniesieniem skargi na postanowienie o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy o stwierdzenie nieważności decyzji nie ma potrzeby wzywania organu do usunięcia naruszenia prawa /art. 34 ust. 3 ustawy o NSA/.
stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia 22 kwietnia 1997 r. stwierdził nieważność decyzji Wojewody z dnia 4 kwietnia 1992 r. stwierdzającej nabycie z mocy prawa przez Gminę K. własności nieruchomości położonej w K. przy ul. W.
Powyższą decyzję Urząd Gminy otrzymał w dniu 29 kwietnia 1997 r.
W dniu 14 lipca 1997 r. wpłynął do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji wniosek Burmistrza Miasta i Gminy K. oparty na przepisie art. 127 par. 3 Kpa.
Wobec braku dowodu doręczenia Gminie decyzji z dnia 22 kwietnia 1997 r. i uzyskania informacji od Zakładu Ceramiki Radiowej - użytkownika nieruchomości, której dotyczyła komunalizacja, że Gmina otrzymała decyzję w dniu 29 kwietnia 1997 r. Minister zwrócił się w sierpniu 1997 r. pismem nie zawierającym określenia dnia sporządzenia pisma do Burmistrza Miasta i Gmin K. o wyjaśnienie daty otrzymania zaskarżonej decyzji.
W dniu 18 sierpnia 1997 r. Minister otrzymał od skarżącego pismo informujące o otrzymaniu przez Urząd Gminy w dniu 29 kwietnia 1997 r. decyzji z dnia 22 kwietnia 1997 r. i zawierające wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku opartego na przepisie art. 127 par. 3 Kpa z równoczesnym wyjaśnieniem, że z przyczyn mu niewiadomych decyzja z dnia 22 kwietnia 1997 r. nie została mu przedstawiona przez pracowników Urzędu Gminy. Otrzymał tę decyzję dopiero w dniu 1 lipca 1997 r. od Zakładu Ceramiki Radiowej. Uchybienie terminu do złożenia wniosku opartego o art. 127 par. 3 Kpa nastąpiło bez jego winy, zatem termin ten powinien być mu przywrócony na podstawie art. 58 par. 1 Kpa.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji postanowieniem z dnia 28 listopada 1997 r. odmówił przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej Wojewody z dnia 4 kwietnia 1992 r. Organ stwierdził w uzasadnieniu postanowienia, że z wyjaśnień Burmistrza Miasta i Gminy K. wynika, iż do uchybienia terminu doszło na skutek bałaganu, który powstał w związku ze zmianami kadrowymi w Zarządzie Miasta i Gminy K.
Okoliczność ta nie zwalniała Burmistrza od obowiązku nadzoru nad wszystkimi podległymi mu pracownikami Urzędu Gminy w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania tego Urzędu, w tym również w stosunku do osoby pełniącej funkcję Zastępcy Burmistrza.
W postanowieniu tym organ pouczył stronę o możliwości wystąpienia do organu w terminie 14 dni z wnioskiem o ponowne rozpoznanie sprawy. Zgodnie z tym pouczeniem Burmistrz Miasta i Gminy K. pismem z dnia 30 grudnia 1997 r. zwrócił się do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o ponowne rozpoznanie wniosku o przywrócenie mu terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy, dotyczącej stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej.