skargę dyrektora Domu Pomocy Społecznej w Z.G. na decyzję Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody (...) w sprawie wpisu do rejestru zakładów opieki zdrowotnej gabinetu lekarskiego przy Domu Pomocy Społecznej w Z.G.
Tezy

Dyrektor domu pomocy społecznej, utworzonego na podstawie par. 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 2 lutego 1993 r. w sprawie domów pomocy społecznej /Dz.U. nr 13 poz. 63/, nie może utworzyć i prowadzić zakładu opieki zdrowotnej, którego celem statutowym jest udzielanie nieodpłatnych świadczeń lekarskich mieszkańcom domu.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ skargę dyrektora Domu Pomocy Społecznej w Z.G. na decyzję Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 12 lutego 1996 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody (...) w sprawie wpisu do rejestru zakładów opieki zdrowotnej gabinetu lekarskiego przy Domu Pomocy Społecznej w Z.G.

Uzasadnienie strona 1/4

Działając z upoważnienia Wojewody (...), Dyrektor Wydziału Zdrowia Urzędu Wojewódzkiego w (...) decyzją wydaną na podstawie art. 12 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej /Dz.U. nr 91 poz. 408 ze zm./ dokonał wpisu do rejestru zakładów opieki zdrowotnej gabinetu lekarskiego przy Domu Pomocy Społecznej w Z.G., Al. S. nr 29. Decyzja stała się ostateczna.

Decyzją nr (...) z dnia 12 lutego 1996 r., na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej i art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej stwierdził nieważność wymienionej decyzji. Organ nadzoru stwierdził, że w art. 8 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej ustawodawca wymienia podmioty, które mogą tworzyć i utrzymywać zakłady opieki zdrowotnej. Wśród podmiotów tych nie figurują domy pomocy społecznej, tworzone na podstawie par. 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 2 lutego 1993 r. w sprawie domów pomocy społecznej /Dz.U. nr 13 poz. 63 ze zm./ jako państwowe jednostki budżetowe lub zakłady budżetowe. W związku z powyższym Minister przyjął, że decyzja Wojewody (...) została wydana w sprawie, w której przepis prawa nie przewiduje dokonania takiej czynności, a więc została wydana bez podstawy prawnej.

Skargę na powyższą decyzję wniósł dyrektor Domu Pomocy Społecznej w Z.G., zarzucając organowi naruszenie art. 8, 12 i 15 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej przez interpretację, że podmioty nie wymienione w art. 8 ustawy nie mogą tworzyć i utrzymywać zakładów opieki zdrowotnej. Przepis ten przewiduje w pkt 5 tworzenie i utrzymywanie zakładów opieki zdrowotnej przez zakłady pracy, nie określając przy tym żadnych szczególnych warunków, jakie należałoby spełnić, by zakład pracy mógł utworzyć i utrzymywać zakład opieki zdrowotnej mający status zakładu niepublicznego. Dom pomocy społecznej, realizując swe statutowe zadania, jest równocześnie dla określonej grupy ludzi zakładem pracy w rozumieniu przepisów prawa pracy. Skarżący dokonał zgłoszenia rejestracyjnego stosownie do warunków, w jakich działał; przy dokonaniu rejestracji nie zostało naruszone prawo. Powoływanie się przez organ na art. 15 ust. 2 i twierdzenie, że naruszony został przepis art. 8 ustawy, jest pozbawione uzasadnienia prawnego. Z wpisu w rubrykach rejestru nie wynika, iż gabinet lekarski tworzony jest po to, by zapewnić mieszkańcom Domu opiekę lekarską i pielęgniarską w rozumieniu przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 2 lutego 1993 r. w sprawie domów pomocy społecznej. Dopiero rejestracja niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej stwarza możliwość podjęcia kolejnych działań, zmierzających do zawarcia umowy przewidzianej w art. 35 ustawy. Umowa taka będzie dotyczyć wykonywania obowiązku udzielania świadczeń zdrowotnych mieszkańcom Domu jako osobom uprawnionym i w tym zakresie status gabinetu lekarskiego będzie zrównany z publicznym zakładem. Rozwiązanie to zapewni opiekę lekarską zgodnie z faktycznymi potrzebami, a przede wszystkim mieszkańcy zachowają w pełni prawo do korzystania ze świadczeń wynikających z ubezpieczenia społecznego. W dokonanej rejestracji nie ma naruszenia prawa. Nie ma zatem przeszkód prawnych, aby dom pomoc społecznej, nie tylko jako zakład pracy, utworzył i utrzymywał zakład opieki zdrowotnej. Nie było więc podstaw prawnych do stwierdzenia, że wpisu do rejestru dokonano bez podstawy prawnej, co uzasadnia wniosek o uchylenie zaskarżonej decyzji.

Strona 1/4