Uprawnienia osób wymienionych w art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ nie mają charakteru odszkodowań, lecz rekompensaty. Zastosowanie tej rekompensaty może nastąpić tylko w przypadku nabywania przez te osoby konkretnej nieruchomości od państwa.
Bożena G. pozostawiła w ZSRR dom z ogrodem i zabudowaniami gospodarczymi. W złożonym wniosku wystąpiła o przyznanie jej działki zabudowanej domem jednorodzinnym z ogrodem. Naczelnik Miasta zaproponował wnioskodawczyni zaliczenie wartości pozostawionego mienia na pokrycie opłat za użytkowanie wieczyste działki budowlanej lub ceny sprzedaży zajmowanego przez nią lokalu, a nadto stwierdził, że nie posiada w dyspozycji wolnych nieruchomości zabudowanych. Zainteresowana nie wyraziła zgody na powyższą ofertę, wobec tego postępowanie umorzono. W decyzji organu II instancji stwierdzono, że realizacja uprawnień, o których mowa w art. 88 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości może dojść do skutku, jeżeli terenowy organ administracji państwowej dysponuje w danym czasie działkami, domami lub lokalami. Z uwagi na brak w dyspozycji organu nieruchomości zabudowanych o jaką ubiega się zainteresowana, realizacja uprawnień w tym zakresie nie jest możliwa, a zatem sprawa jest bezprzedmiotowa.
Bożena G. wniosła skargę do NSA, twierdząc, iż propozycja przekazania działki budowlanej lub sprzedaż zajmowanego lokalu jest dla niej krzywdząca w zestawieniu z wartością mienia pozostawionego w ZSRR.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości na pokrycie opłat za użytkowanie wieczyste lub ceny sprzedaży położonych na niej domów, budynków lub lokali osobom, które pozostawiły majątek nieruchomy na terenach nie wchodzących w skład obecnego obszaru państwa, zalicza się wartość mienia nieruchomego pozostawionego za granicą. Z przepisu tego wynika, że uprawnienia wymienionych osób nie mają charakteru odszkodowań, lecz rekompensaty, polegającej na zwolnieniu określonych nabywców od zapłaty ceny nabycia od państwa nieruchomości do wysokości pozostawionego za granicą majątku. Zastosowanie tej rekompensaty może nastąpić tylko w przypadku nabywania przez te osoby konkretnej nieruchomości od państwa. Postępowanie takie może się toczyć tylko łącznie z postępowaniem z wniosku o nabycie określonej nieruchomości.
NSA uznał, że organy prawidłowo umorzyły postępowanie w oparciu o przepis art. 105 Kpa, skoro skarżąca odmówiła skorzystania z wymienionych wyżej propozycji, a Naczelnik Miasta nie dysponował działką zabudowaną domem wraz z ogrodem i na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Bożeny G. oddalił.