W sytuacji gdy przedmiotem przekazania na własność międzygminnego związku wodociągów i kanalizacji na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ było mienie rejonowego przedsiębiorstwa wodociągów i kanalizacji, twierdzenie o braku interesu prawnego tego przedsiębiorstwa do występowania w sprawie w charakterze strony nie znajduje podstaw w art. 28 Kpa.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Rejonowego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w W.Ś. na decyzję Ministra - Szefa Urzędu Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 1995 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie nieważności decyzji Wojewody (...) z dnia 15 kwietnia 1994 r. i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 i art. 208 Kpa w związku z art. 68 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję, a także zasądził od Ministra - Szefa Urzędu Rady Ministrów na rzecz skarżącego dziesięć złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewoda (...) decyzją z dnia 15 kwietnia 1994 r. nr Pw-I/ 7250K-26/9/19/94 przekazał Międzygminnemu Związkowi Wodociągów i Kanalizacji z siedzibą w W.Ś. na własność składniki mienia należącego do Rejonowego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w W.Ś., obejmujące nieruchomości gruntowe, środki trwałe, prawa i zobowiązania wynikające z bezumownego korzystania z nieruchomości oraz inne prawa i zobowiązania związane z przekazywanym mieniem.
Jako podstawę prawnomaterialną decyzji powołano art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./. Decyzja stała się ostateczna.
Tymczasowy Kierownik Przedsiębiorstwa, o którym mowa, wystąpił w dniu 24 października 1994 r. do Ministra - Szefa Urzędu Rady Ministrów z żądaniem stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody (...). Zarzucono, że wymieniona decyzja rażąco narusza prawo, gdyż stanowi o przekazaniu na rzecz gmin mienia nie będącego mieniem ogólnonarodowym. Podano, że na podstawie art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464/. Przedsiębiorstwo nabyło prawo wieczystego użytkowania gruntów będących w dniu 5 grudnia 1990 r. w jego zarządzie oraz własność budynków i urządzeń znajdujących się na tych gruntach. Przedmiotem przekazania zatem mógł być jedynie grunt jako własność Skarbu Państwa, a nie pozostałe składniki mienia, będące własnością Przedsiębiorstwa.
Minister - Szef Urzędu Rady Ministrów decyzją z dnia 13 stycznia 1995 r. nr (...) odmówił wszczęcia postępowania w sprawie, o której mowa, powołując jako podstawę prawną decyzji art. 157 par. 1 i 3 Kpa. W uzasadnieniu stwierdził, że decyzja Wojewody (...) jest decyzją deklaratoryjną, a stroną postępowania komunalizacyjnego jest jedynie zainteresowana gmina lub, jak w sprawie niniejszej, Międzygminny Związek Wodociągów i Kanalizacji oraz Skarb Państwa. Uprawnień strony postępowania komunalizacyjnego natomiast nie miało Rejonowe Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w W.Ś., gdyż z art. 5 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. nie wynikają dla niego żadne uprawnienia ani obowiązki o charakterze prawnym. Nie mając uprawnień strony postępowania, Przedsiębiorstwo nie jest uprawnione do żądania stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody (...).
Decyzję Ministra - Szefa Urzędu Rady Ministrów zaskarżył Tymczasowy Kierownik Rejonowego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w W.Ś. do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W skardze zarzucił błędną wykładnię art. 28 Kpa w związku z art. 8 cytowanej ustawy z dnia 10 maja 1990 r., co pozbawiło Przedsiębiorstwo środków obrony jego praw.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie, uznawszy, że podniesione w niej zarzuty nie zostały poparte żadnymi argumentami natury prawnej i faktycznej. Natomiast interes faktyczny Przedsiębiorstwa nie daje mu legitymacji do występowania w charakterze strony.