skargę Lidii i Zdzisława małżonków P. na decyzję Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o oddaniu w użytkowanie wieczyste działki budowlanej.
Tezy

W przypadku rozwiązania umowy wieczystego użytkowania i ponownego przeznaczenia działki do oddania w użytkowanie wieczyste organ obowiązany jest stosować wszelkie zasady postępowania, przewidziane w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w użytkowanie wieczyste gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. nr 47 poz. 239/.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Lidii i Zdzisława małżonków P. na decyzję Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 17 października 1989 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o oddaniu w użytkowanie wieczyste działki budowlanej.

Uzasadnienie strona 1/2

Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa decyzją z dnia 17 października 1989 r. nr GG.III.053K-0-997/89 utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Wojewódzkiego w E. z dnia 11 lipca 1989 r. nr G.VI-8224/6/30/88/89, stwierdzającą z urzędu nieważność decyzji Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki gruntami Urzędu Miejskiego w E. z dnia 27 czerwca 1986 r. nr G-S/II/8224-227/87 o oddaniu Lidii i Zdzisławowi małżonkom P. w użytkowanie wieczyste działki budowlanej nr 179 o powierzchni 603 m2, położonej w E. przy ul. S. nr 66a. W uzasadnieniu decyzji Ministra podano, że na podstawie wymienionej decyzji organu stopnia podstawowego działka przeznaczona została pod zabudowę domem jednorodzinnym i został sporządzony akt notarialny nr Rp A 772/1986 r. Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności wystąpiła Lucyna Sz., która ubiega się o przydział wymienionej wyżej działki. Organ stopnia wojewódzkiego nie uwzględnił tego wniosku, motywując to tym, że plan realizacyjny zagospodarowania przestrzennego osiedla, na którym znajduje się działka nr 179, został opracowany dla spółdzielczego Zrzeszenia Pomocy w Budownictwie Jednorodzinnym w E. i działkę przydzielono członkowi tego Zrzeszenia. Od decyzji o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji organu stopnia podstawowego Lucyna Sz. odwołała się do Ministra. Na skutek tego odwołania zaskarżona decyzja została uchylona, a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy organ stopnia wojewódzkiego decyzją z dnia 11 lipca 1989 r. nr G.VI.-8224/6/30/88/89 stwierdził z urzędu nieważność powołanej wyżej decyzji organu stopnia podstawowego, podając w uzasadnieniu, że sporna działka, przed oddaniem jej w użytkowanie wieczyste, nie została wykazana do oddania w użytkowanie wieczyste drogą obwieszczenia, przez co naruszono przepisy par. 20-25 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w użytkowanie wieczyste gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. nr 47 poz. 239/. Od tej decyzji odwołali się małżonkowie P., wnosząc o jej uchylenie, ponieważ zgromadzili już materiały budowlane. Zdaniem Ministra brak jest podstaw do uwzględnienia odwołania, gdyż kwestionowana w odwołaniu decyzja jest prawidłowa. Pominięcie bowiem przez organ stopnia podstawowego trybu postępowania wynikającego z powołanego wyżej rozporządzenia stanowi rażące naruszenie prawa /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/ i słusznie organ stopnia wojewódzkiego stwierdził z urzędu nieważność decyzji organu stopnia podstawowego.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Lidia i Zdzisław małżonkowie P. wnoszą o uchylenie decyzji Ministra i Umorzenie postępowania, w tej sprawie, bowiem w dniu 25 lipca 1986 r. została zawarta z nimi umowa wieczystego użytkowania w formie aktu notarialnego i otrzymali pozwolenie na budowę, a także przedłużono im termin rozpoczęcia budowy. Skarżący ponadto podnoszą, iż decyzja Ministra jest dla nich krzywdząca, gdyż naraża ich na kilkunastomilionowe straty.

Strona 1/2