Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska Sędziowie NSA: Marek Stojanowski, Anna Łukaszewka-Macioch (spr.) Protokolant - Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2003 r. sprawy ze skargi B. B., T. M., J. M., J. M. i J. Ś. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Radomiu z dnia 9 października 2001 r. Nr SKO/PL/1053/01 w przedmiocie opłaty adiacenckiej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Zarządu Miasta R. z dnia 11 lipca 2001 r. NrZN,l-7250/76/01/MD, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Radomiu na rzecz skarżących: B. B., T. M. i J. Ś. po 30 (trzydzieści) złotych oraz na rzecz J. M. i J. M. kwotę 30 (trzydzieści) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Radomiu decyzją Nr SKO/PL/1053/01 z dnia 9 października 2001 r., po rozpoznaniu odwołania B. B., T. M., J. M. i J. Ś. od decyzji Nr ZN.I-7250/76/01/MD Zarządu Miasta R. z dnia 11 lipca 2001 r. w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w R. przy ul. [...] w związku z jej podziałem, utrzymało tę decyzję w mocy.
W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Radomiu podało, że powołaną wyżej decyzją z dnia 11 lipca 2001 r. Zarząd Miasta R., w związku z podziałem nieruchomości przy ul. [...] w R. oznaczonej jako działka nr [...] o powierzchni [...] m2, stanowiącej współwłasność B. B., T. M., J. M. i J. Ś., ustalił opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wysokości 31.200,00 zł i zobowiązał współwłaścicieli do jej zapłaty. Od decyzji Zarządu Miasta R. współwłaściciele wnieśli odwołanie podnosząc, że organ nie może żądać opłaty adiacenckiej w sytuacji, gdy uchwała Rady Miejskiej w R. ustalająca stawkę procentową opłaty adiacenckiej została podjęta po zatwierdzeniu podziału nieruchomości. Decyzja o zatwierdzeniu podziału nieruchomości została wydana w dniu 23 maja 2000 r., natomiast uchwałę o 50% stawce opłaty adiacenckiej Rada Miejska w R. podjęła w dniu 18 września 2000 r. Stan taki narusza zasadę niedziałania prawa wstecz i z tych względów uchwała nie może dotyczyć podziału zatwierdzonego decyzją dotyczącą nieruchomości odwołujących się. Podział był kosztowny i gdyby odwołujący się znali wcześniej treść uchwały, to zrezygnowaliby z przedsięwzięcia.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Radomiu nie uwzględniło odwołania i decyzją z dnia 19 października 2001 r. utrzymało w mocy decyzję Zarządu Miasta R. W uzasadnieniu decyzji organ podał, że z przepisu art. 98 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2000 r Nr 46, poz. 543) wynika, że zarząd gminy nie może wydać decyzji w sprawie opłaty adiacenckiej dopóki nie zostanie podjęta przez radę gminy uchwała ustalająca stawkę procentową tej opłaty. Jeśli chodzi jednak o uchwałę rady gminy ustalającą stawkę opłaty adiacenckiej, to może być ona stosowana do podziałów zatwierdzonych przed jej podjęciem, jeżeli tylko nie nastąpiło przedawnienie roszczeń. Ustawodawca położył nacisk na fakt podziału nieruchomości, co oznacza, że uprawomocnienie się decyzji zatwierdzającej podział, który spowodował wzrost wartości nieruchomości jest wyznacznikiem uprawnienia zarządu gminy do wymierzenia opłaty adiacenckiej oraz obowiązku jej poniesienia przez zobowiązane do tego podmioty. Podział nieruchomości położonej przy ulicy [...] w R. spowodował wzrost jej wartości ustalony w operacie szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego. Kwota tego wzrostu została ustalona w wysokości 62.400,00 zł, zatem opłata adiacencka według 50% stawki ustalonej w uchwale Rady Miejskiej w R. wynosi 31.200,00 zł i taką opłatę zasadnie wymierzył Zarząd Miasta R. w zaskarżonej decyzji.