Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) Sędziowie WSA Daniela Kozłowska Asesor WSA Maria Tarnowska Protokolant Iwona Kosińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2005 r. sprawy ze skargi Burmistrza Miasta L. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] listopada 2003 r. nr [...] w przedmiocie negatywnej opinii w sprawie wyrażenia zgody na sprzedaż nieruchomości oddala skargę
W dniu [...] grudnia 2003 r. wpłynęła do Naczelnego Sądu Administracyjnego skarga Burmistrza Miasta L. na postanowienie Ministra Infrastruktury, znak: [...] z dnia [...] listopada 2003 r.
Z dniem 01 stycznia 2004 r. skarga została przekazana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Warszawie stosownie do treści art. 97 § 1 Ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1271 z późn. zm.), który stanowi, że sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 01 stycznia 2004 r., w których postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).
Zaskarżonym postanowieniem Minister Infrastruktury na podstawie art. 138 § 1 w związku z art. 127 § 3 i art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) w związku z art. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz.U. z 2002 r., Nr 110, poz 9671 i Nr 166, poz. 1361) utrzymał w mocy swoje postanowienie znak: [...] z dnia [...] lipca 2003 r.
W uzasadnieniu wspomnianego postanowienia Minister Infrastruktury podtrzymał swoje stanowisko, zawarte w postanowieniu z dnia [...] lipca 2003 r., w którym wyraził negatywną opinię o zamiarze sprzedaży przez Burmistrza Miasta L. nieruchomości gruntowej stanowiącej własność Gminy Miejskiej L., położonej w L. w obrębie [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka o numerze [...] o powierzchni [...] ha, dla której Sąd Rejonowy w L. prowadzi księgę wieczystą KW Nr [...], na rzecz użytkownika wieczystego tj. Przedsiębiorstwa Handlowo-Usługowego "[...]" Sp. z o.o.
Podstawą przyjętego przez organ stanowiska było założenie, że nieruchomości położone w obrębie portów i przystani morskich podlegają szczególnej ochronie a zwłaszcza należy chronić tereny portowe w zakresie ich przeznaczenia związanego z gospodarką morską. W związku z powyższym Minister Infrastruktury uznał, że użytkowanie wieczyste jest ta formą władania nieruchomością, która w sposób właściwy zabezpieczy wykonanie wspomnianych wymagań. Zdaniem organu takie rozwiązanie prawne pozwoli na użytkowanie przedmiotowej nieruchomości zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem określonym w umowie i zapewni zachowanie praw do terenu /art. 33 ust. 3 Ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r., Nr 46, poz. 543)/, a także zagwarantuje skuteczniejszą kontrolę nad właściwym, zgodnym z przeznaczeniem, zagospodarowaniem nieruchomości na cele związane z gospodarką morską, nie ograniczając równocześnie możliwości właściwego użytkowania nieruchomości przez użytkownika wieczystego.