skargę Zygmunta P. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności ustnej decyzji Dowódcy Garnizonu w K.
Tezy

Z art. 156 par. 2 Kpa można wnioskować, że dopuszczalne jest stwierdzenie nieważności także decyzji ustnej. Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności może być prowadzone tylko w stosunku do aktu administracyjnego będącego w obrocie prawnym, a o tym - przy decyzjach ustnych - przesądza spełnienie warunków określonych w art. 14 par. 2 Kpa.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę Zygmunta P. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia 13 stycznia 1997 r. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności ustnej decyzji Dowódcy Garnizonu w K.

Inne orzeczenia o symbolu:
621 Sprawy mieszkaniowe, w tym dodatki mieszkaniowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/4

Zygmunt P. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia 13 stycznia 1997 r. nr 2/ZGM/97, określając ją jako decyzję "w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności oraz odmowy stwierdzenia wydania z naruszeniem prawa ustnej decyzji Dowódcy Garnizonu w K. z 1983 r., odwołującej decyzję pisemną nr 351/82 z 31 grudnia 1982 r. o przydziale lokalu mieszkalnego".

Z akt dostarczonych Sądowi wynika, że decyzją nr 351/82 wymienioną w skardze Szef Garnizonowej Administracji Mieszkań w K. przydzielił chorążemu Zygmuntowi P. osobną kwaterę stałą w K. przy ul. K. nr 11 m. 21, o powierzchni 58,90 m2, w tym mieszkalnej 46,70 m2. Na odwrocie decyzji znajduje się adnotacja datowana 1 kwietnia 1983 r., z której wynika, że zainteresowany odmówił przyjęcia kwatery, ponieważ jest w złym stanie technicznym, a liczba osób uprawnionych /łącznie 6/ "nie ma swobodnego zamieszkania". Z kolei z kserokopii dokumentów nadesłanych przez skarżącego wiadomo, że w dniu 10 stycznia 1983 r. wystąpił on do Kierownika Garnizonowej Administracji Mieszkań w K. z prośbą o wymianę pewnych elementów wyposażenia lokalu, a w dniu 12 stycznia 1983 r. wystosował meldunek do Dowódcy Garnizonu w K., wnosząc w nim "o odwołanie cofnięcie decyzji nr 351/82", ponieważ rezygnuje z niej z powodu złego stanu technicznego lokalu. Z podobną prośbą wystąpił w piśmie z dnia 24 stycznia 1983 r., adresowanym do Szefa "WRZKB w K.", w wyniku czego sprawa została skierowana "do ponownego rozpatrzenia przez Garnizonową Komisję Mieszkaniową" w marcu 1983 r. /informuje o tym pismo Garnizonowej Administracji Mieszkań z dnia 24 lutego 1983 r./.

Porównując pisma dołączone do skargi z aktami administracyjnymi, należy stwierdzić, że akta administracyjne są niekompletne brak w nich licznych dokumentów. Ze skargi natomiast wiadomo, że w sprawie orzekał Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w (...) pod sygnaturą akt SAB(...)96 w związku z tym orzeczeniem pozostaje decyzja dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej - Oddziału Rejonowego w Sz. nr 3243 z dnia 6 grudnia 1996 r., o czym z kolei informuje odpowiedź na skargę.

Tą właśnie decyzją zostało umorzone postępowanie prowadzone wskutek wniosku Zygmunta P. "z dnia 9 maja 1995 r. o wszczęcie postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności ustnej decyzji Dowódcy Garnizonu w K. z 1983 r. odwołującej decyzję nr 351/82 z dnia 31.12.1982 r. o przydziale kwatery stałej" /takiego wniosku nie ma w aktach administracyjnych ani przy skardze/. W uzasadnieniu decyzji podano, że postępowanie stało się bezprzedmiotowe, "ponieważ ustna decyzja Dowódcy Garnizonu K. (...) odwołująca decyzję o przydziale osobnej kwatery stałej nr 351/82 z dnia 31.12.1982 r. została ogłoszona ponad 13 lat temu, a więc zastosowanie ma art. 156 par. 2 Kpa". Wyjaśniono także, iż różne wystąpienia, skargi zażalenia Zygmunta P. "były przedmiotem rozpatrywania przez wszystkie organy służby zakwaterowania WP, organy prokuratury wojskowej, a także sądy: Sąd Rejonowy w K. Sąd Wojewódzki w K., a w 1994 r. przez Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w (...). Sąd oddalił powództwo, a NSA odrzucił skargę. Ze skargi więc nie wynikają żadne nowe okoliczności, które już nie byłyby znane, a zatem nie ma podstaw do wznowienia postępowania /art. 146 par. 2 Kpa/. Decyzja z dnia 31 grudnia 1982 r. jest prawomocna w wyniku wznowienia postępowania mogłaby zapaść tylko decyzja o treści dotychczasowej."

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
621 Sprawy mieszkaniowe, w tym dodatki mieszkaniowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)