Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Łukaszewska-Macioch (spr.) Sędziowie WSA Daniela Kozłowska NSA Marek Stojanowski Protokolant Jolanta Zagrzejewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2004 r. sprawy ze skarg A. M. na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia [...] września 2002 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia i skreślenia z Rejestru Indywidualnych Specjalistycznych Praktyk Lekarskich 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały oraz poprzedzającej ją uchwały Okręgowej Rady Lekarskiej [...] Okręgowej Izby Lekarskiej w T. z dnia [...] maja 2002 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Naczelnej Rady Lekarskiej na rzecz skarżącego A. M. kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Naczelna Rada Lekarska uchwałą nr [...] z dnia [...] września 2002 r., po rozpatrzeniu odwołania A. M. od uchwały nr [...] Okręgowej Rady Lekarskiej [...] Okręgowej Izby Lekarskiej w T. z dnia [...] maja 2002 r. w przedmiocie cofnięcia lekarzowi A. M. zezwolenia i skreślenia z rejestru indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej w specjalności fizjoterapia, utrzymała zaskarżoną uchwałę w mocy.
W uzasadnieniu podjętej uchwały Naczelna Rada Lekarska podała, że w postępowaniu przed Okręgową Radą Lekarską [...] Okręgowej Izby Lekarskiej w T. ustalono, że A. M. w miejscu wykonywania indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej w specjalności fizjoterapia świadczy usługi polegające na prowadzeniu badań wektokardiograficznych, co jest niezgodne z posiadaną specjalizacją oraz wydanym zezwoleniem i uzasadnia cofnięcie zezwolenia na wykonywanie indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej.
Na uchwałę Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia z dnia [...] września 2002r. A. M. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego zarzucając naruszenie art. 4, art. 50 ust. 2 pkt 2 i art. 52 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 204). Skarżący podniósł, że organy orzekające błędnie przyjęły, iż wykonywanie badań wektokardiograficznych pozostawało w sprzeczności z posiadanym zezwoleniem na wykonywanie indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej w specjalności fizjoterapia. Skarżący wykonując badania wektokardiograficzne nie podawał się za kardiologa lecz badania te wykonywał jako lekarz specjalista fizjoterapii, aby przed przepisaniem kuracji ocenić wydolność układu krążenia pacjenta. Nie wykroczył więc ani poza zakres posiadanej specjalizacji ani zezwolenia na prowadzenie indywidualnej praktyki lekarskiej.
W odpowiedzi na skargę Naczelna Rada Lekarska wniosła o jej oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej uchwały.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie właściwy do rozpoznania skargi stosownie do art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271) zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1296) sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, co oznacza, że w zakresie dokonywanej kontroli Sąd zobowiązany jest zbadać, czy organ administracji orzekając w sprawie nie naruszył prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik postępowania.
W niniejszej sprawie, nie będąc związany granicami skargi stosownie do art. 134 ust. 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd stwierdził, że w odniesieniu do uchwał podjętych zarówno w pierwszej jak i w drugiej instancji zachodzą przesłanki określone w art. 156 § 1 pkt 2 kpa, co stanowi podstawę do stwierdzenia ich nieważności.