1. Wstrzymanie robót budowlanych przez organ administracji jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy zachodzi któraś z przesłanek wskazanych enumeratywnie w art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./. Przesłanki takiej nie może natomiast stanowić fakt, że inwestor - realizujący budowę zgodnie z pozwoleniem - nie zastosował się do wskazanych przez organ na placu budowy zmian w realizowanym obiekcie.
2. Brak w decyzji nakazującej wstrzymanie robót budowlanych określenia czynności i zmian lub przeróbek, jakie należy wykonać w celu uzyskania decyzji zezwalającej na wznowienie robót /art. 36 ust. 2 prawa budowlanego/, pozbawia organ administracji możliwości skutecznego nakazania przymusowej rozbiórki wstrzymanych robót na podstawie art. 36 ust. 3 prawa budowlanego, jak również na podstawie art. 37 tej ustawy, jeśli nie zachodzą okoliczności określone w tym artykule.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Władysława R. na decyzję Wojewody Piotrkowskiego z dnia 5 maja 1981 r. w przedmiocie nakazu rozbiórki części budynku mieszkalnego i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz decyzji Naczelnika Gminy B. z dnia 30 marca 1981 r., a także, zgodnie z art. 208 Kpa zasądził od Wojewody Piotrkowskiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Naczelnik Gminy B., decyzją z dnia 22 lutego 1979 nr 8381/10/79 wydaną na podstawie art. 29 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229/ oraz par. 43 i par. 44 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego /Dz.U. nr 8 poz. 48 ze zm./, po rozpatrzeniu podania z dnia 5 lutego 1979 r. Władysława R. w sprawie uzupełnienia istniejącej zabudowy, udzielił mu pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego zgodnie z wnioskiem, załączonym planem realizacyjnym i projektem typowym WB-3305.
Na podstawie tej decyzji Władysław R. rozpoczął budowę budynku mieszkalnego zgodnie z warunkami pozwolenia na budowę. Na skutek interwencji Lucjana R. przeprowadzono wizję lokalną /oględziny/ przy udziale zainteresowanych stron i stwierdzono, że wznoszony przez inwestora piętrowy budynek mieszkalny może spowodować zasłanianie światła dziennego w mieszkaniach sąsiedniej nieruchomości.
W związku z przeprowadzoną wizją lokalną Naczelnik Gminy B., decyzją z dnia 30 marca 1981 r., nr 8381/I/1/81 wydaną na podstawie art. 36 prawa budowlanego, orzekł o wstrzymaniu robót budowlanych przy budowie tego budynku. Następnie decyzją z dnia 2 kwietnia 1981 r., nr 8382/1/81 Naczelnik Gminy na podstawie art. 37 prawa budowlanego nakazał wykonać rozbiórkę części budynku mieszkalnego, to jest ściany północnej obiektu, w terminie do dnia 10 kwietnia 1981 r. z tego powodu, że inwestor nie zastosował się do wydanej decyzji o wstrzymanie robót budowlanych.
Od decyzji z dnia 2 kwietnia 1981 r. odwołali się Genowefa i Władysław R.
Wojewoda Piotrkowski, po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia 5 maja 1981 r., nr BP.IV.8381/51/80/R2 utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję, ponieważ przemawia za tym uzasadniony interes Lucjana R.
Decyzję Wojewody Piotrkowskiego Władysław R. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego, a Wojewoda Piotrkowski w odpowiedzi na skargę nie sprecyzował swoich wniosków, niemniej jednak z jej treści wynika, że chodziło mu o oddalenie skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 196 par. 1 Kpa do Naczelnego Sądu Administracyjnego może być zaskarżona ostateczna decyzja organu administracji państwowej z powodu jej niezgodności z prawem. W niniejszej sprawie Naczelnik Gminy B. wydał decyzję z dnia 22 lutego 1979 r. o pozwoleniu na budowę, która stała się ostateczną. Na podstawie tej decyzji skarżący rozpoczął budowę jednopiętrowego budynku mieszkalnego. Budowa jest więc legalna. Wstrzymanie decyzją Naczelnika Gminy w B. z dnia 30 marca 1981 r. robót budowlanych przy budowie budynku mieszkalnego wznoszonego przez Władysława R. na podstawie ważnego pozwolenia na budowę uzasadniono tym, że inwestor nie zastosował się do zmian uzgodnionych, jak podano, na miejscu budowy; w aktach sprawy nie znaleziono jednak potwierdzenia owego uzgodnienia. Z notatki służbowej spisanej w dniu 27 marca 1981 r. przez Inspektora do Spraw Budownictwa Urzędu Gminy w B. wynika natomiast, że sprawa konieczności obniżenia budynku od strony sąsiada, Lucjana R., została rozstrzygnięta pismem Wojewódzkiego Biura Planowania Przestrzennego w Piotrkowie z dnia 18 lipca 1980 r. i z treścią tego pisma został zapoznany inwestor oraz kierownik budowy. Należy wobec tego wskazać, że ustalenia dokonane na planu budowy i sposób ich wykonania nie tworzą podstaw do wstrzymania robót budowlanych. Roboty mogą być wstrzymane wyłącznie wówczas, jeżeli zaistnieją przesłanki, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1-3 prawa budowlanego.