1. Orzekanie przez wojewodę o komunalizacji mienia bez wniosku gminy na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ jest istotnym naruszeniem tego przepisu ustawy, mającym wpływ na wynik sprawy, i wadliwość ta rozciąga się na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej, utrzymującą w mocy tę wadliwą decyzję.
2. Samo przeznaczenie gruntu w planie zagospodarowania przestrzennego nie może być interpretowane jako związanie danego gruntu z realizacją konkretnych zadań gminy w rozumieniu powyższego przepisu.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Kombinatu Państwowych Gospodarstw Rolnych w O. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia 23 lipca 1993 r. w przedmiocie przekazania Gminie C. mienia komunalnego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewody (...) , a także - zgodnie z art. 208 . p. a. - zasądził od Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej na rzecz skarżącego sto tysięcy złotych tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego.
Kombinat Państwowych Gospodarstw Rolnych w O. zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia 23 lipca 1993 r. nr KKU-32791/AJ, wnosząc o jej uchylenie. Decyzją tą Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa, powołując się na art. 18 ust. 2 i art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./, utrzymała w mocy decyzję Wojewody (...) z dnia 28 sierpnia 1991 r. nr GKG. IV. 8229/A/II-/91 o przekazaniu gminie C. - jako mienia komunalnego - nieruchomości o powierzchni 15,0229 ha, oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 437/141 w obrębie P., uregulowanej w księdze wieczystej Kw nr 1233, prowadzonej przez ówczesne Państwowe Biuro Notarialne w L.
Z uzasadnienia decyzji Wojewody wynika, że nieruchomość ta jest przeznaczona w planie zagospodarowania przestrzennego gminy C. z 1989 r. na cele przemysłowe w postaci eksploatacji iłów, a znajduje się w użytkowaniu rolniczym Kombinatu PGR O. Na mocy art. 92 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ grunty te zostały przeniesione z Państwowego Funduszu Ziemi do zasobów gruntów państwowych na mocy decyzji Wójta gminy z dnia 12 listopada 1990 r., do czasu jednak rozpoczęcia eksploatacji złoża iłów powinny być wykorzystane rolniczo. Pierwotnie nieruchomość stanowiła część działki nr 59 o obszarze 43,98 ha, będącej w całości we władaniu wspomnianego Kombinatu PGR.
W odwołaniu od decyzji Wojewody Kombinat PGR w O. kwestionuje legalność orzekania o komunalizacji, ponieważ w dniu 27 grudnia 1990 r. odwołał się od decyzji Wójta o przekazaniu omawianych gruntów do zasobów gruntów państwowych i dotychczas nie został poinformowany o sposobie rozpatrzenia tego odwołania. Uważa natomiast, że ocena legalności tamtej decyzji ma istotny wpływ na legalność decyzji Wojewody.
W uzasadnieniu decyzji Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej jednak podano, że Kombinat nie udowodnił, iż takie odwołanie składał, a Wojewoda nie potwierdził, aby taki dokument otrzymał. Komisja zatem uznała, że spełnione zostały warunki określone w art. 5 ust. 4 ustawy będącej podstawą prawną tej decyzji, i dlatego nie uwzględniła odwołania Kombinatu.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Kombinat wyjaśnia, że po otrzymaniu zaskarżonej decyzji Komisji ustalił w Urzędzie Gminy, iż jego odwołanie zostało tam zarejestrowane w księdze korespondencji, a więc - zdaniem skarżącego - jest prawdopodobne, że organy gminy popełniły przestępstwo przeciwko dokumentom, nie nadając biegu odwołaniu. Nie może więc być mowy o tym, że decyzja Wójta z dnia 12 listopada 1990 r. stała się prawomocna, a takie jest założenie i Wojewody, i Komisji. Na dowód dołączył do skargi kserokopię odpowiednich stron księgi korespondencji, których jednak Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa nie przekazała ze skargą Sądowi, lecz pozostawiła we własnych aktach. Ponadto skarżący kwestionuje legalność decyzji z dnia 12 listopada 1990 r., ponieważ została ona wydana przez Wójta Gminy C. w wyniku porozumienia z Kierownikiem Urzędu Rejonowego w L. z dnia 24 sierpnia 1990 r., które - zdaniem skarżącego - powinno być poprzedzone uchwałą Rady Gminy w tym przedmiocie.