Skarga Tadeusza W. na decyzję Prezydenta Miasta St. Warszawy w przedmiocie nakazu przekazania lokalu użytkowego zarządcy budynku ze względu na utratę ważności decyzji o przydziale i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję naczelnika Dzielnicy Warszawa
Tezy

W rozumieniu art. 30 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ za datę zajęcia przydzielonego lokalu przez najemcę uznać należy datę sporządzenia umowy najmu. Zwłoka najemcy w zajęciu lokalu w sensie fizycznym, spowodowana przeprowadzeniem remontu tego lokalu, nie może być przez organy administracji interpretowana jako niezajęcie lokalu z winy najemcy.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Tadeusza W. na decyzję Prezydenta Miasta St. Warszawy z dnia 13 kwietnia 1981 r. w przedmiocie nakazu przekazania lokalu użytkowego zarządcy budynku ze względu na utratę ważności decyzji o przydziale i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję naczelnika Dzielnicy Warszawa-Śródmieście z dnia 2 lutego 1981 r., a także, zgodnie z art. 208 Kpa, zasądził od Prezydenta Miasta St. Warszawy kwotę złotych jeden tysiąc sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

Uzasadnienie strona 1/2

Naczelnik Dzielnicy Warszawa-Śródmieście, decyzją nr L.III-8176/15/81 z dnia 2 lutego 1981 r., nakazał Tadeuszowi W. przekazanie lokalu użytkowego w budynku przy ul. Ś. nr 1/15 w Warszawie, przydzielonego decyzją z dnia 14 stycznia 1980 r. na pracownię krawiecką, zarządcy tego budynku, ponieważ - jak podano w uzasadnieniu decyzji - Tadeusz W. utracił tytuł prawny do zajmowania tego lokalu, albowiem zgodnie z art. 30 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ decyzja o przydziale lokalu straciła ważność, gdyż nie został on zagospodarowany w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o przydziale stała się ostateczna.

Prezydent Miasta St. Warszawy, po rozpatrzeniu sprawy w trybie odwoławczym, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji, uzasadniając ją analogicznie, jak ten organ.

Tadeusz W. zaskarżył decyzję Prezydenta Miasta St. Warszawy do Naczelnego Sądu Administracyjnego, wnosząc o jej uchylenie. Skarżący zarzucał, że decyzje organów obu instancji zostały wydane z naruszeniem art. 30 prawa lokalowego. Skarżący podał, że w związku z odwołaniem i skargami Jerzego S., który ubiegał się o omawiany lokal na rozszerzenie warsztatu elektromechanicznego prowadzonego w przyległym pomieszczeniu, ostateczna decyzja w sprawie przydzielenia mu lokalu użytkowego wydana została w dniu 16 maja 1980 r. Po jej otrzymaniu objął lokal w posiadanie i od dnia 1 czerwca 1980 r. opłaca zań czynsz i świadczenia. Jednocześnie przystąpił do jego remontu i adaptacji do potrzeb pracowni krawieckiej /lokal służył poprzednio celom magazynowym administracji domów/. Na adaptację uzyskał w dniu 13 czerwca 1980 r. zgodę Naczelnika Dzielnicy Warszawa-Śródmieście. Na poparcie przedstawionego stanu skarżący załączył pismo Przedsiębiorstwa Gospodarki Mieszkaniowej "MDM" - Rejon Obsługi Mieszkańców nr 1 z dnia 24 sierpnia 1981 r., z którego wynika, że lokal użytkowany przy ul. Ś. nr 1/15 nie mógł być udostępniony Tadeuszowi W. przed zakończeniem postępowania związanego z odwołaniem i skargami Jerzego S., ubiegającego się również o ten lokal. Rejon Obsługi Mieszkańców nr 1 uznał sprawę za ostatecznie rozstrzygniętą dopiero po otrzymaniu decyzji z dnia 16 maja 1980 r., odmawiającej przydziału lokalu Jerzemu S.; wówczas - w dniu 14 czerwca 1980 r. - spisano z Tadeuszem W. umowę o najem z ważnością od dnia 1 czerwca 1980 r. W swej skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Tadeusz W. kwestionuje prawa Jerzego S. do występowania w sprawie jako strony. Podaje, że Jerzy S. wystąpił o sporny lokal w styczniu 1980 r., gdy się do skargi Tadeusza W., stwierdza, że: 1/ jest stroną w postępowaniu, gdyż ubiega się o przydział spornego lokalu już od 1967 r., 2/ skarga Tadeusza W. do Naczelnego Sądu Administracyjnego powinna być odrzucona, gdyż dotyczy sprawy, w której postępowanie zostało wszczęte przed wejściem w życie ustawy powołującej ten Sąd /art. 14 i 18 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego - Dz.U. nr 4 poz. 8 ze zm./, 3/ zasadny jest zarzut, że Tadeusz W. ze swej winy nie objął przydzielonego lokalu użytkowego w terminie, o którym mowa w art. 30 prawa lokalowego.

Strona 1/2