Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Nowicka (spr.) Sędziowie NSA Anna Lech NSA Cezary Pryca Protokolant Katarzyna Babik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2004r. sprawy ze skargi W. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lipca 2002 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji orzekającej o odszkodowaniu za nieruchomość [...] oddala skargę.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego W. G. wniósł o uchylenie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lipca 2002 r. nr [...] uchylającej decyzję tego samego organu z dnia [...] kwietnia 2002 r. nr [...] o stwierdzeniu nieważności decyzji Naczelnika Dzielnicy W. z dnia [...] marca 1975 r. znak: [...], w której orzeczono o ustaleniu odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ulicy [...] róg ulicy [...] (obecnie [...]), oraz umarzającej postępowanie przed Samorządowym Kolegium Odwoławczym jako organem niewłaściwym i przekazującej wniosek skarżącego do rozpoznania Wojewodzie [...] - jako organowi właściwemu.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. wniosło o jej oddalenie podnosząc, że ponieważ Kolegium nie było organem właściwym do rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji odszkodowawczej, wydanej przez Naczelnika Dzielnicy W. w dniu [...] marca 1975 r., ponownie rozpatrując sprawę, uchyliło swoją poprzednią decyzję i umorzyło toczące się przed nim postępowanie, przekazując jednocześnie wspomniany wniosek do rozpatrzenia Wojewodzie [...], który uznał się w tej sprawie właściwym.
W związku z reformą sądownictwa administracyjnego, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2004 r. niniejsza skarga stała się - na podstawie przepisu art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ) - przedmiotem rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny.
Jak wynika z materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie decyzją z dnia [...] marca 1975 r. Naczelnik Dzielnicy W. orzekł o ustaleniu w wysokości 47.650 złotych odszkodowania za grunt o powierzchni [...] m kw. stanowiący dawną nieruchomość [...], położoną przy ulicy [...] róg ulicy [...] ( obecnie [...]), uregulowanej w księdze wieczystej hip."O." nr hip. nr [...] dawny [...] nr rej. hip. [...], dz. ew. nr [...] i powyższe odszkodowanie przyznał spadkobiercom byłego właściciela nieruchomości E. G. tj. W. G. i H. M., reprezentowanej przez W. G.o, po - w/w kwoty.
Jako podstawę powyższego rozstrzygnięcia wskazano przepisy art. 7, 8, 12, 13, 53, i 55 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości ( Dz. U. Nr 10 z 1974 r., poz. 64 ) a w uzasadnieniu decyzji m. in. podano, że powyższa nieruchomość mogła stanowić działkę pod budownictwo jednorodzinne.
Następnie decyzją Wojewody z dnia [...] grudnia 1993 r. nr [...] została orzeczona komunalizacja przedmiotowej nieruchomości, która z dniem 27 maja 1990 r. stała się z mocy prawa własnością Dzielnicy-Gminy W.
Wnioskiem z dnia 25 października 2001 r. W. G. wystąpił o stwierdzenie nieważność w/w decyzji odszkodowawczej, podnosząc, że przedmiotowy grunt został nabyty przez E. G. w dniu 20 czerwca 1939 r. jako grunt rolny, tymczasem w uzasadnieniu decyzji mowa jest o gruncie, który mógł być przeznaczony pod budownictwo jednorodzinne.