Skarga Jerzego K. na decyzję Ministra Administracji i Gospodarki Przestrzennej w przedmiocie wszczęcia postępowania rozgraniczeniowego i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Głównego Geodety Wojewódzkiego w B.B., a także
Tezy

Decyzja wszczynająca postępowanie rozgraniczające, o którym mowa w art. 4 dekretu z dnia 13 września 1946 r. o rozgraniczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 53 poz. 298 ze zm./, nie jest decyzją w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał ze względów formalnych zasadność skargi Jerzego K. na decyzję Ministra Administracji i Gospodarki Przestrzennej z dnia 19 września 1985 r. w przedmiocie wszczęcia postępowania rozgraniczeniowego i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Głównego Geodety Wojewódzkiego w B.B., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Ministra Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

Uzasadnienie strona 1/2

Naczelnik Miasta S.B., działając na podstawie art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 1 i art. 17 dekretu z dnia 13 września 1946 r. o rozgraniczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 53 poz. 298 ze zm./, po rozpatrzeniu wniosku przedsiębiorstwa państwowego wydał w dniu 3 maja 1983 r. decyzję Nr GM.8414/1, w której orzekł o wszczęciu postępowania rozgraniczeniowego działki nr 10302 z działkami sąsiednimi nr 8434/2 i 8433, położonymi w S.B. przy ul. Nr 561, wyznaczył do czynności rozgraniczeniowych geodetę oraz zobowiązał strony do stawienia się w dniu 23 maja o godz. 9 na gruncie wraz z dokumentami stwierdzającymi prawo własności, informując jednocześnie, iż niestawiennictwo nie wstrzymuje czynności geodety.

Główny Geodeta Wojewódzki w B.B. decyzją nr G IV. 7424/17/780/84 z dnia 19 listopada 1984 r. stwierdził nieważność powyższej decyzji, jako dotyczącej sprawy rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną, albowiem granice między wymienionymi na wstępie działkami zostały ustalone w toku postępowania rozgraniczeniowego zakończonego decyzją Naczelnika Miasta S.B. z dnia 7 listopada 1979 nr GM 8414/12/79.

Decyzja organu I instancji z dnia 19 listopada 1984 r. utrzymana została w mocy decyzją Ministra Administracji i Gospodarki Przestrzennej nr AG.1-027/11/85 z dnia 19 września 1985 r.

Na powyższą decyzję Jerzy K. właściciel działki nr 8433, wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, domagając się uchylenia decyzji zatwierdzających granicę między działkami nr 8433 i 8434 a działką nr 10302 i przekazania sprawy do sądu rejonowego w S.B.

Prezes Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Dokonując kontroli zgodności zaskarżonej decyzji z prawem /art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa/, Naczelny Sąd Administracyjny nie jest związany granicami skargi, to jest granicami jej podstaw i zarzutów /art. 206 Kpa/.

Podstawową kwestią w rozpoznawanej sprawie jest ocena charakteru prawnego decyzji Naczelnika Miasta S.B. z dnia 3 maja 1983 r., której nieważność stwierdzono zaskarżoną decyzją oraz decyzją Głównego Geodety Wojewódzkiego w B.B., działającego jako organ I instancji, a w szczególności udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy decyzja z dnia 3 maja 1983 r. jest decyzją administracyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny w swym orzecznictwie wielokrotnie już zajmował stanowisko, iż o tym, czy mamy do czynienia z decyzją, postanowieniem czy też pismem, decyduje nie forma i nazwa dokumentu, lecz jego treść. Dekret z dnia 13 września 1946 r., którego przepisy powołane zostały w podstawie prawnej omawianej decyzji z dnia 3 maja 1983 r., normuje głównie sprawy postępowania administracyjnego przy rozgraniczaniu nieruchomości. Zgodnie z art. 4 tego dekretu postępowanie rozgraniczeniowe wszczyna się przez wydanie decyzji i decyzja ta jest niezaskarżalna. Ocena charakteru prawnego takiej decyzji jednak powinna być dokonana nie na podstawie przepisów dekretu, choć - jak wspomniano - reguluje on kwestie procedury administracyjnej, lecz przy uwzględnieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. W myśl bowiem art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8/ z dniem wejścia w życie tej ustawy, to jest z dniem 1 września 1980 r., utraciły moc wszelkie przepisy dotyczące spraw unormowanych w tym kodeksie.

Strona 1/2