Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego w przedmiocie choroby zawodowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędziowie WSA Daniela Kozłowska NSA Leszek Włoskiewicz (spr.) Protokolant Małgorzata Mierzejewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2004 r. sprawy ze skargi Domu Pomocy Społecznej w B. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] maja 2003 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz decyzji Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] lutego 2003 r. [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana, 3. zasądza od Głównego Inspektora Sanitarnego na rzecz Domu Pomocy Społecznej w B. 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Sanitarny w B. decyzją z dnia [...] lutego 1999 r. [...] orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u L. L., pielęgniarki zatrudnionej w Domu Pomocy Społecznej w B., choroby zawodowej - gruźlicy płuc, Wojewódzki Inspektor Sanitarny w B. zaś decyzją z dnia [...] kwietnia 1999 r. [...] utrzymał w mocy tę decyzję.

Główny Inspektor Sanitarny - działając na podstawie art. 149 § 1 k.p.a. - postanowieniem z dnia [...] września 2001 r. [...] wznowił postępowanie zakończone decyzja Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] kwietnia 1999 r., po czym decyzją z dnia [...] lutego 2003 r. [...] uchylił tę decyzję i stwierdził u L. L. chorobę zawodową, natomiast decyzją z dnia [...] maja 2003 r. [...] - po ponownym rozpatrzeniu sprawy na wniosek Domu Pomocy Społecznej w B. - utrzymał w mocy swą decyzję wznowieniową z dnia [...] lutego 2003 r.

Główny Inspektor Sanitarny podał, że swą właściwość w tej sprawie wywodzi z art. 31 a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575 ze zm.).

W skardze Dom Pomocy Społecznej zarzucił, że - przede wszystkim kwestionując przyczyny wznowienia - w świetle powołanego przepisu Główny Inspektor Sanitarny był obowiązany zawiadomić wojewódzkiego inspektora sanitarnego o podjęciu należących do niego czynności, czego jednak nie uczynił.

W odpowiedzi Główny Inspektor Sanitarny wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wprawdzie w skardze nie podniesiono już zarzutu, że - jak we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy - Główny Inspektor Sanitarny nie był organem właściwym do wznowienia postępowania zakończonego decyzją Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] kwietnia 1999 r., lecz właśnie to zagadnienie stanowi istotę sprawy.

Stosownie do art. 150 § 1 k.p.a., właściwym do wznowienia postępowania jest organ, który wydał decyzję w ostatniej instancji , natomiast Główny Inspektor

I SA 1562/03

Sanitarny wywodzi swą właściwość z art. 31 a ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Jakkolwiek art. 31 a powołanej ustawy, ze względu na szczególna wagę lub zawiłość sprawy, zezwala inspektorowi sanitarnemu wyższego stopnia podejmować wszelkie czynności należące do zakresu działania inspektora wyższego stopnia - czyniąc z inspektora sanitarnego wyższego stopnia organ pierwszej instancji - lecz tylko w postępowaniu zwyczajnym, gdyż właściwość organów w postępowaniu nadzwyczajnym - jak wznowienie, czy nieważność - określają wyłącznie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 145 § 1 pkt 2, art. 152 i art. 200 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w związku z art. 156 § 1 pkt 1 k.p.a.

Strona 1/1
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny