Nie ma podstaw, aby wnioski o zwrot nieruchomości warszawskich, złożone w terminie zawartym w obowiązującej poprzednio ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, czyli do 31 grudnia 1988 r., ale do dziś nie załatwione ostatecznymi decyzjami, wyłączać z procedury reprywatyzacyjnej określonej w obecnej ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, czyli na podstawie art. 214 ust. 2.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Nowicka (spr.) Sędziowie NSA Janina Antosiewicz NSA Joanna Banasiewicz Protokolant Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2004 r. sprawy ze skargi H. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2002 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa wieczystego użytkowania na nieruchomości [...] uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Zarządu Gminy W. z dnia [...] października 2001 r. Nr [...]; 1) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz H. S. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego H. S. wniósł o uchylenie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] kwietnia 2002 r. Nr [...] uchylającej w całości decyzję Zarządu Miasta W. z dnia [...] października 2001 r. o numerze [...] i orzekającej o odmowie ustanowienia prawa wieczystego użytkowania do części gruntu o powierzchni [...] m kw. wchodzącego w skład dawnej nieruchomości [...], położonej w W. przy ulicy [...] nr [...], oznaczonej numerem hip. "K." oraz umarzającej w pozostałej części postępowanie przed organem I instancji.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie podtrzymując swoje stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, że ponieważ ani były właściciel nieruchomości, ani jego następcy prawni nie złożyli w terminie tj. pomiędzy dniem 1 sierpnia 1985 r. a 31 grudnia 1988 r., wniosku o przyznanie prawa użytkowania wieczystego, nie było możliwe ustanowienie tego prawa na w/w nieruchomości.
Na skutek reformy sądownictwa administracyjnego, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2004 r. przedmiotowa skarga stała się - na podstawie przepisu art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ) - przedmiotem rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny.
Jak wynika z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie nieruchomość położona w W. przy ulicy [...] o powierzchni [...] sążni, stanowiąca działkę o numerze [...], stanowiła własność F. i R. małżonków S., których następcami prawnymi zostali synowie R. i H. S. Po śmierci zaś R. S. spadek po nim nabył brat - H. S.
Przedmiotowa nieruchomość z dniem 21 listopada 1945 r. - na zasadzie przepisów dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy ( Dz. U. Nr 50, poz. 279 ) stała się własnością Gminy W. a od 1950 r. przeszła na własność Skarbu Państwa.
Następnie z dniem 27 maja 1990 r. grunt ten stał się częściowo własnością Dzielnicy - Gminy W., co zostało stwierdzone decyzją komunalizacyjną Wojewody [...] z dnia [...] września 1992 r. Nr [...], natomiast wchodząca w skład tej nieruchomości działka o numerze [...] z obrębu [...] będąca drogą, stanowi nadal własność Skarbu Państwa.
W dniu 28 października 1948 r. F. S. wystąpił o przywrócenie terminu do złożenia wniosku w trybie przepisu art. 7 ust. 1 i 2 powołanego dekretu - w przedmiocie przyznania prawa własności czasowej do gruntu.
Wniosek ten został orzeczeniem administracyjnym Prezydium Rady Narodowej w W. z 1949 r. Nr L. dz. [...] załatwiony odmownie.
Z kolei w dniu 25 stycznia 1962 r. F. S. złożył wniosek o przyznanie do przedmiotowego gruntu prawa wieczystego użytkowania.
Decyzją z dnia [...] października 2001 r. Zarząd Gminy W. orzekł o odmowie ustanowienia wnioskowanego prawa zaś w punkcie 2 decyzji organ uznał swoją niewłaściwość do rozstrzygnięcia sprawy odnośnie działki nr [...], stanowiącej własność Skarbu Państwa.