Skarga Ryszarda T. na decyzję Wojewody Bialskopodlaskiego w przedmiocie odmowy nadania na własność działek budowlanych i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta B. P. , a także
Tezy

Wykładnia gramatyczna art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach /Dz.U. nr 27 poz. 192 ze zm./ pozwala uznać, że prawo do otrzymania po jednej działce budowlanej na własność ma każdy ze współwłaścicieli określonych w art. 3 ustawy, natomiast ograniczenie tego prawa dotyczy wyłącznie osób, które są właścicielami /a nie współwłaścicielami/ innych nieruchomości zabudowanych domami mieszkalnymi.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Ryszarda T. na decyzję Wojewody Bialskopodlaskiego z dnia 3 lipca 1982 r. w przedmiocie odmowy nadania na własność działek budowlanych i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta B. P. z dnia 17 kwietnia 1982 r., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody Bialskopodlaskiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

Inne orzeczenia z hasłem:
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia 17 kwietnia 1982 r. nr GKT.8240/91/81, wydaną na podstawie art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach /Dz.U. nr 27 poz. 192 ze zm./, Prezydent Miasta B. P. odmówił nadania na własność działki budowlanej nr 6944 Ryszardowi T. i działki budowlanej nr 6945 Urszuli T., uzasadniając, że zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy dotychczasowemu właścicielowi /współwłaścicielowi/ przysługuje prawo nadania /zachowania/ działki tylko w tym wypadku, gdy poza nieruchomością objętą terenem budowlanym nie jest właścicielem /współwłaścicielem/ innej nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym. Ponieważ z nieruchomości, której wnioskodawcy są współwłaścicielami, wyłączono część zabudowaną domem mieszkalnym, wnioski o nadanie działek na własność obojgu spośród współwłaścicieli załatwiono odmownie.

Od tej decyzji odwołał się Ryszard T. do Wojewody Bialskopodlaskiego, podając, że z tytułu spadkobrania stał się współwłaścicielem przyjętej nieruchomości. Do terenów budowlanych wprawdzie nie została włączona działka zabudowana domem mieszkalnym o pow. użytkowej około 60 m2, lecz mieszka w nim jego matka i najstarszy brat - Grzegorz. Natomiast on z żoną i dwojgiem dzieci nie mieszka na tej posesji. Stwierdził ponadto, że gdyby prawnie nie uregulował praw do spadku, jego sytuacja byłaby lepsza.

Organ odwoławczy, decyzją z dnia 3 lipca 1982 r. nr GT.III.8228/15/82, zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy i powtórzył argumenty, jak w uzasadnieniu decyzji organu I instancji, dodając, że dom nie jest przeznaczony do rozbiórki i dlatego nie ma warunków do nadania na własność odrębnych działek współwłaścicielom.

W skardze zatytułowanej "odwołanie", wniesionej przez Ryszarda T. do Naczelnego Sądu Administracyjnego, skarżący wnosi o uchylenie tej decyzji i podaje, że na działkach oznaczonych nr 2143/42 i 2141/32, o łącznej powierzchni 873 m2, znajduje się dom mieszkalny o powierzchni użytkowej około 60 m2. Zamieszkuje w nim jego matka - Helena T. i brat Grzegorz T. Zgodnie z decyzją rodzinną, nieruchomość ta pozostaje w posiadaniu brata, on zaś i Urszula T. mieli otrzymać na wyłączną własność działki nr 6944 i 6945 z przeznaczeniem pod zabudowę.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy podtrzymał stanowisko przedstawione w motywach zaskarżonej decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Jednym z celów ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach /Dz.U. nr 27 poz. 192 ze zm./ jest stworzenie osobom zainteresowanym możliwości zaspokojenia we własnym zakresie potrzeb mieszkaniowych. W tym celu ustalone są tereny budowlane. Analiza tej ustawy wskazuje, że wolą ustawodawcy było zapewnienie możliwości realizacji budownictwa przede wszystkim właścicielom i członkom ich rodzin oraz współwłaścicielom terenów objętych uchwałą o wyznaczeniu terenów budowlanych. zgodnie z tą intencją ustawodawcy należało ocenić prawa Ryszarda T. - jako współwłaściciela nieruchomości - do otrzymania na własność działki pochodzącej z jego nieruchomości, objętej uchwałą o ustaleniu terenów budowlanych.

Strona 1/2
Inne orzeczenia z hasłem:
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)