uchyla zaskarżone postanowienie.
Tezy

Bank, będący wierzycielem zlikwidowanego w trybie przepisów ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa /Dz.U. 1995 nr 57 poz. 299 ze zm./ przedsiębiorstwa gospodarki rolnej, jest stroną postępowania administracyjnego, dotyczącego oddania w zarząd nieruchomości tego przedsiębiorstwa, przejętych przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz ustalenia wysokości opłaty rocznej.

Sentencja

uchyla zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie strona 1/2

Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej postanowieniem z dnia 20 czerwca 1995 r. na podstawie art. 134 Kpa w zw. z art. 28 Kpa stwierdził niedopuszczalność odwołania Banku Gospodarki Żywnościowej SA Oddział Wojewódzki w T. od decyzji Prezesa Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa z dnia 28 listopada 1994 r. W ocenie organu odwoławczego Bank Gospodarki Żywnościowej nie ma legitymacji do zaskarżenia decyzji Prezesa Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa oddającej Zespołowi Opieki Zdrowotnej w D. w zarząd działek gruntu nr 696/31 o pow. 3,46 ha, 696/33 o pow. 0,80 ha i 696/35 o pow. 3 ha położonych w gminie Ż., obręb S. na podstawie art. 34 i art. 35 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464 ze zm./. Organ podniósł, że stosownie do par. 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 6 kwietnia 1994 r. w sprawie trybu przekazywania mienia wchodzącego w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa w razie ustanowienia lub wygaśnięcia zarządu oraz trybu ustalania i umorzenia opłat /Dz.U. nr 51 poz. 208/ decyzja o oddaniu wyżej opisanych działek gruntu w zarząd została doręczona gminie i rejonowemu organowi rządowej administracji ogólnej, rządowej administracji ogólnej. Stosownie do art. 5 ust. 1 powołanej ustawy, prawa i obowiązki zlikwidowanego Przedsiębiorstwa Rolno-Przemysłowego w S. przejęła Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, która będzie realizowała jego zobowiązania w stosunku do odwołującego się Banku.

Bank Gospodarki Żywnościowej SA Oddział Wojewódzki w T. złożył skargę do NSA na powyższe postanowienie wnosząc o jego uchylenie. Skarżący twierdził, że ma interes prawny w zaskarżeniu decyzji Prezesa Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa z dnia 28 listopada 1994 r. oddającej w zarząd ZOZ w D. nieruchomości zlikwidowanego Przedsiębiorstwa Przemysłowo-Rolnego, gdyż zlikwidowane Przedsiębiorstwo jest dłużnikiem skarżącego z tytułu zaciągniętego kredytu w kwocie 75.917.141,07 zł. Skarżący może zaspokoić swoje roszczenie tylko z dochodów z nieruchomości przejętej przez Agencję po zlikwidowanym Przedsiębiorstwie. Skarżący ma zatem interes prawny w wykazaniu, że decyzja z dnia 28 listopada 1994 r. nieprawidłowo ustaliła dla ZOZ w D. opłaty za zarząd. Zdaniem skarżącego, opłaty te winny być ustalone na podstawie przepisów o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. Organ powinien był w szczególności rozważyć dopuszczalność oddania gruntu w zarząd ZOZ.

Odpowiadając na skargę organ odwoławczy podtrzymał stanowisko zajęte w zaskarżonym postanowieniu wnosząc o oddalenie skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarżący zasadnie podnosi, że powołany przez organ administracji przepis par. 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 6 kwietnia 1994 r. /Dz.U. nr 51 poz. 208/, nakazujący przekazywanie decyzji o oddaniu w zarząd nieruchomości gminie i rejonowemu organowi rządowej administracji ogólnej do wiadomości, nie oznacza odstąpienia od stosowania przepisów art. 28 Kpa i art. 127 par. 1 Kpa. Z przepisu art. 127 par. 1 i par. 2 Kpa wynika, że stronie służy prawo do złożenia odwołania od decyzji organu pierwszej instancji do organu wyższego stopnia. Prawo do złożenia odwołania służy stronie niezależnie od tego, czy brała udział w postępowaniu przed organem pierwszej instancji.

Strona 1/2