Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w przedmiocie odmowy skierowania do domu pomocy społecznej
Tezy

Opiekun prawny osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie, który nie uzyskał zezwolenia sądu opiekuńczego na złożenie wniosku o umieszczenie takiej osoby w domu pomocy społecznej, nie jest uprawniony w rozumieniu art. 33 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję odmawiającą uwzględnienia takiego wniosku.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Henryka O. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 grudnia 1998 r. (...) w przedmiocie odmowy skierowania do domu pomocy społecznej - oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z 31.12.1998 r. (...) Minister Pracy i Polityki Socjalnej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Zespołu Pomocy Społecznej w K. (...) z 20.10.1998 r. w sprawie odmowy skierowania Marii O. do domu pomocy społecznej ze względu na brak wolnych miejsc. W uzasadnieniu wskazał, że decyzja organu I instancji podjęta po ponownym rozpoznaniu sprawy nie jest wadliwa. Uzupełniony o opinię Zespołu Konsultantów działającego przy Wojewódzkim Zespole Pomocy Społecznej materiał dowodowy wykazał, że Maria O. jest osobą niezdolną do oceny własnej sytuacji, całkowicie ubezwłasnowolnioną, wymagającą stałej opieki. Schorzenie na jakie cierpi kwalifikuje ją do umieszczenia w domu pomocy społecznej przeznaczonego dla osób ze schorzeniami układu nerwowego, bowiem tylko taki dom zapewni jej odpowiednią opiekę.

Jedynym domem tego rodzaju w województwie K. jest dom pomocy społecznej w F., który jednak nie dysponuje wolnymi miejscami. Odmowa zatem skierowania jej do tego domu ze względu na brak wolnych miejsc oraz wpisanie jej na listę osób oczekujących jest zgodne z rozporządzeniem MPiPS z dnia 23 kwietnia 1997 r. w sprawie domów pomocy społecznej /Dz.U. nr 44 poz. 277/. Materiał dowodowy zebrany w sprawie, a zwłaszcza opinia Zespołu Konsultantów wykazuje, że nie jest trafne żądanie opiekuna prawnego Marii O. - Włodzimierza O. umieszczenia jej w jakimkolwiek domu pomocy społecznej, zwłaszcza zaś w Z., w którym małżonkowie O. mieszkają. Organ odwoławczy uznał także, że nie występują warunki do umieszczenia Marii O. w domu pomocy społecznej poza kolejnością, bowiem nie zachodzą nagłe wypadki wynikające ze zdarzeń losowych, a istnieje możliwość zapewnienia opieki ze strony rodziny. Organ odwoławczy uznał także, że przy wydawaniu decyzji nie naruszono wymogów procedury, w szczególności przez brak informowania Włodzimierza O. o treści opinii Zespołu Konsultantów, bowiem jest to tylko jeden z dokumentów stanowiących podstawę do wydania decyzji. Organ odwoławczy zwrócił uwagę na to, że zaskarżona decyzja nie określa przewidzianego terminu wydania decyzji o umieszczeniu w domu pomocy społecznej, jednak nie zmieniona pozycja na liście oczekujących odpowiada takiemu terminowi, jak i określono w pierwotnej - następnie uchylonej - decyzji.

Skargę na decyzję Ministra Pracy i Polityki Socjalnej złożył Włodzimierz O. Zarzucał rażące naruszenie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego polegające na zaniechaniu przeprowadzenia rozprawy administracyjnej, chociaż sprawa wymagała wyjaśnienia przy udziale biegłych lekarzy psychiatry i neurologa, a także na braku zaznajomienia skarżącego z treścią opinii Zespołu Konsultantów, co uniemożliwiło mu zgłoszenie stosownych dowodów.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)