Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Kleiber /spr./ Sędziowie NSA Anna Lech NSA Joanna Banasiewicz Protokolant Joanna Kaklin po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2004 r. sprawy ze skargi E.K. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. z dnia [...] kwietnia 2003 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przydziału osobnej kwatery stałej 1.uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w B. z dnia [...] lutego 2003 r. nr [...]; 2.stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3.zasądza od Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. na rzecz E.K. 30 (trzydzieści) zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją Nr [...] z dnia [...] lutego 2003 r. Dyrektor Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w B. na podstawie art. 16 ust. 2 pkt 1, art. 24 ust. 1, art. 41 ust. 1 pkt 2, art. 42 ust. 1, art. 47 ust. 8 oraz art. 87 ust. i ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r. Nr 42, póz. 368 z późn. zm.) stwierdził nieważność decyzji Dowódcy Garnizonu T. Nr [...] z dnia [...] lutego 1985 r. w sprawie przydziału E.K. osobnej kwatery stałej w T. przy ul. [...], jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa.
W uzasadnieniu wskazał, co następuje:
Imiennym nakazem nr [...] z dnia [...] listopada 1967 r. Szef Oddziału Zakwaterowania Komendy Garnizonu W. przydzielił E.K. dwupokojową osobną kwaterą stałą przy ul. [...] w W. Przy przydziale ww. kwatery uwzględniono ówczesną małżonkę H.K. oraz dwóch synów.
Następnie decyzją Szefa Wojskowego [...] Zarządu Kwaterunkowo-Budowlanego przyznano E.K. dodatkową ulgę w formie bezzwrotnej na kupno zajmowanej kwatery. Do wykupu kwatery doszło w dniu 3 marca 1977 r. na podstawie aktu notarialnego Rep. nr [...].
W styczniu 1982 r. E.K. złożył wniosek o przydział osobnej kwatery w T. W dniu 3 sierpnia 1984 r. E. K. zawarł związek małżeński z p. A. J. Decyzją Nr [...] z dnia [...] lutego 1985 r. przedzielono mu osobną kwaterę stałą w T. przy ul. [...] o powierzchni użytkowej [...] m-, powierzchni mieszkalnej. Jednocześnie E.K. przekazał zajmowaną kwaterę stałą we W. W dniu 21 listopada 1996 r. wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w T. małżeństwo zostało rozwiązane.
Dokonując przydziału E. K. osobnej kwatery stałej w T. przy ul. [...], organy Agencji nie posiadały informacji o dokonanym przez niego wykupie kwatery w W. Powzięły tą wiadomość w lipcu 2002 r.
W konkluzji Dyrektor Oddziału Rejonowego stwierdził, że przydzielenie E.K. osobnej kwatery stałej w T. przy ul. [...] było niesłuszne i sprzeczne z obowiązującymi przepisami, bowiem jego prawo do kwatery zostało zrealizowane poprzez wykup w dniu 3 marca 1977 r. kwatery w W. przy ul. [...].
Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej decyzją Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2003 r. po rozpatrzeniu odwołania E.K. od decyzji Dyrektora Oddziału Rejonowego WAM w B. z [...] lutego 2003 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Zdaniem jego analiza materiałów sprawy pozwoliła stwierdzić, że Dowódca Garnizonu T. wydając decyzję Nr [...] w sprawie przydziału E.K. osobnej kwatery stałej co miało miejsce pod rządami ustawy z dnia 20 maja 1976 roku o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz.U. Nr 5 póz. 19 z 1992 r. z późn. zm) naruszył przepis art. 29 ust. l pkt l gdyż osoba, która skorzystała z pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego nie mogła ubiegać się o przydział osobnej kwatery stałej.
Odpowiadając na podnoszony przez E.K. argument, że dla oceny czy zachodzą przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa rozstrzygający jest stan prawny z daty wydania decyzji w stosunku do której toczy się postępowanie administracyjne, ponad wszelką wątpliwość stwierdził, iż w dacie wydania decyzji przydziału osobnej kwatery stałej w T., E.K. otrzymał już pomoc finansową MON, na mocy art. 87 ust. 1 cytowanej ustawy z dnia 22 czerwca 1996 roku o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP (jedn. tekst Dz.U. Nr 42, póz. 368 z późn. zm.) stała się ona ekwiwalentem pieniężnym w zamian za rezygnację z kwatery, co zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 2 tejże ustawy oznacza realizację prawa do kwatery.