Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.), Sędziowie NSA Jolanta Rajewska, Joanna Runge-Lissowska, Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 listopada 2005r. sygn. akt I SA/Wa 181/05 w sprawie ze skargi H. W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o wywłaszczeniu i przyznaniu odszkodowania oddala skargę kasacyjną
Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] nr [...], po rozpatrzeniu wniosku H. W. o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...], odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] nr [...] z dnia [...], orzekającej o wywłaszczeniu i przyznaniu odszkodowania za wywłaszczenie prawa własności nieruchomości położonej w Poznaniu, oznaczonej geodezyjnie jako obręb [...], ark. mapy 3a, działki nr 4/5 i nr 4/7, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu organ podał, że Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] orzekł o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa na cele budowy autostrady płatnej A-2, prawa własności nieruchomości położonej w [...], oznaczonej geodezyjnie: obręb [...], działki nr 4/5 i nr 4/7 o pow. 1,4233 ha, stanowiącej własność H. W., zapisanej w KW nr 98121. Decyzją tą równocześnie ustalono odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość w wysokości 441.195,00 zł.
Pismem z dnia 24 września 2003 r. H. W. zwróciła się do Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody Poznańskiego z dnia [...], w części pkt II, dotyczącej przyznania odszkodowania za dokonane wywłaszczenie, zarzucając rażące naruszenie prawa, a Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] odmówił stwierdzenia nieważności tej decyzji.
Sposób określania wysokości odszkodowania za wywłaszczoną na cele budowy autostrady nieruchomość, został uregulowany w art. 32 ustawy o autostradach płatnych. Ma on charakter regulacji szczególnej w stosunku do ogólnie obowiązujących przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, dotyczących kwestii ustalania odszkodowania za wywłaszczone nieruchomości. Zgodnie z ust. 1 powołanego przepisu, odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej, ustalonej wg stanu na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady. Na podstawie zaś art. 32 ust. 3 ww. ustawy, w ten sposób ustalone odszkodowanie podlega waloryzacji na dzień wypłaty według zasad obowiązujących w razie zwrotu wywłaszczonych nieruchomości.
Odmienna wykładnia nie może być podstawą do stwierdzenia nieważności decyzji. Zarzut rażącego naruszenia prawa musi wynikać z przesłanek niebudzących wątpliwości.
Skoro zatem Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] ustalił odszkodowanie za wywłaszczenie części przedmiotowej nieruchomości zastosowawszy art. 32 ust. 1 ustawy o autostradach płatnych, oznacza to, iż brak jest podstaw do uznania takiego działania za rażące naruszenie prawa. Późniejsza zmiana wykładni powołanego przepisu, w świetle przytoczonego orzecznictwa, nie ma bowiem cechy rażącego naruszenia prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 kpa.