Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie sędzia NSA Anna Łukaszewska-Macioch (spr.) sędzia del. WSA Marzenna Linska-Wawrzon Protokolant st. sekretarz sądowy Urszula Radziuk po rozpoznaniu w dniu 26 października 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Ministra Pracy i Polityki Społecznej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1622/09 w sprawie ze skargi Gminy Miasta E. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia (...) sierpnia 2009 r. nr (...) w przedmiocie zezwolenia na prowadzenie domu pomocy społecznej 1/ oddala skargę kasacyjną; 2/ zasądza od Ministra Pracy i Polityki Społecznej na rzecz Gminy Miasta E. kwotę 120 ( sto dwadzieścia ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1622/09 w sprawie ze skargi Miasta E. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia (...) sierpnia 2009 r. nr (...) w przedmiocie zezwolenia na prowadzenie domu pomocy społecznej uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia (...) lipca 2009 r. nr (...) oraz stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Sąd przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:
W dniu 20 stycznia 2009 r. Prezydent Miasta E. złożył wniosek do Wojewody Warmińsko-Mazurskiego o wydanie zezwolenia na prowadzenie Domu Pomocy Społecznej przeznaczonego dla osób w podeszłym wieku i osób przewlekle somatycznie chorych zlokalizowanego w E., przy ul. T. W wyniku kontroli przeprowadzonej przez Warmińsko-Mazurski Urząd Wojewódzki Delegaturę w E. stwierdzono, że osoba pełniąca obowiązki dyrektora Domu Pomocy Społecznej przy ul. T. nie posiada wymaganego 3-letniego stażu pracy w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej.
Decyzją z (...) marca 2009 r. nr (...) Wojewoda Warmińsko-Mazurski odmówił wydania żądanego zezwolenia z uwagi na niespełnienie warunków określonych w art. 57 ust. 3 pkt 1 w związku z art. 122 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 ze zm.).
Po rozpatrzeniu odwołania Prezydenta Miasta E. od tej decyzji Minister Polityki Społecznej decyzją z dnia (...) maja 2009 r. uchylił decyzję Wojewody i przekazał sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia wskazując na konieczność ustalenia, czy osoba kierująca Domem Pomocy Społecznej w E. przy ul. T. posiada co najmniej 3-letni staż pracy w pomocy społecznej oraz specjalizację z zakresu organizacji pomocy społecznej, a także na potrzebę wyjaśnienia struktury organizacyjnej Domu Pomocy Społecznej, który - jak wynika z regulaminu organizacyjnego Ośrodka Wsparcia dla Osób Starszych w E. - działa w strukturach tego Ośrodka, podczas gdy w myśl art. 6 pkt 5 ustawy o pomocy społecznej dom pomocy społecznej jest jednostką organizacyjną pomocy społecznej odrębną od ośrodka wsparcia, wobec czego powinien posiadać własny regulamin organizacyjny.
Wojewoda Warmińsko-Mazurski, po przeprowadzeniu dodatkowego postępowania wyjaśniającego decyzją z dnia (...) lipca 2009 r. (...) ponownie odmówił wydania zezwolenia na prowadzenie Domu Pomocy Społecznej w E. przy ul. T. Organ wskazał w uzasadnieniu decyzji, iż zostało potwierdzone, że osoba pełniąca obowiązki dyrektora domu pomocy społecznej nie posiada 3-letniego stażu pracy w pomocy społecznej, a tym samym nie spełnia wymogu określonego w art. 122 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej.
Minister Pracy i Polityki Społecznej, po rozpatrzeniu odwołania Prezydenta Miasta E. powołaną na wstępie decyzją z dnia (...) sierpnia 2009 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody Warmińsko-Mazurskiego. W uzasadnieniu swojej decyzji organ odwoławczy wyjaśnił, że spełnienie wymogu określonego w art. 122 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej jest warunkiem uzyskania zezwolenia na prowadzenie danej placówki, co wynika z art. 57 ust. 3 pkt 1 w zw. z art. 122 ust.1, a także z art. 22 pkt 8 ustawy o pomocy społecznej, który stanowi o kompetencjach nadzorczych wojewody także w zakresie zgodności zatrudniania pracowników jednostek organizacyjnych pomocy społecznej z wymaganymi kwalifikacjami. Osoba pełniąca obowiązki Dyrektora Domu Pomocy Społecznej w E. nie posiada wymaganego prawem 3-letniego stażu pracy w pomocy społecznej, gdyż praca w Związku Harcerstwa Polskiego jak i praca w Powiatowym Urzędzie Pracy, na które się powołano, nie spełnia warunku wymaganego ustawą. Tym samym Dom Pomocy Społecznej w E. przy ul. T. nie spełnia warunków określonych w ustawie o pomocy społecznej. W tej sytuacji nie można było wydać zezwolenia na jego prowadzenie na czas nieokreślony. Organ odwoławczy zaznaczył, że pomimo niespełniania wymienionych standardów Dom Pomocy Społecznej w E. przy ul. T. może nadal działać na podstawie otrzymanego zezwolenia warunkowego.